[6-9-2016]

Na een mooie wandeling rondom het kamp gaan we naar het platform voor het bijvoeren. De apen zijn erg gewend aan mensen. Als we aanmeren, zitten er al een paar op de steiger te wachten. Ook in de bomen rondom zitten overal orang oetans.

[6-9-2016]

Zodra de parkgidsen verschijnen met de bananen, komen de eerste apen al gelijk naar het platform en er zijn voortdurend zo'n zes apen – waaronder heel veel moeders met jongen – op het platform.

[6-9-2016]

Al de tijd dat we staan te kijken, zien we geen enkele echt grote man verschijnen. Vermoedelijk heeft hij genoeg vruchten in het bos, maar op het eind komt hij toch even langs. Het is direct duidelijk dat hij de baas is. Iedereen verlaat al voordat hij er is het platform en meneer zit in zijn eentje midden op het platform op zijn dooie gemakje te eten. Geen andere orang oetan durft in de buurt te komen.

[6-9-2016]

Omdat verspilling zonde is, lopen er ook wat zwijnen rond die genoegen moeten nemen met de schillen. Een brutale gibbon roetst af en toe snel naar beneden, grijpt een handvol bananen en voordat een van de orang oetans iets door heeft, is hij alweer hoog in de boom met zijn buit.

[6-9-2016]

We verdenken sommige apen ervan dat ze goed door hebben, dat het leuk is om het publiek in de maling te nemen. Eentje rent geregeld onder het touw door waar de toeschouwers achter moeten blijven, die dan in paniek achteruit stuiven. Het dominante vrouwtje is zo gewend aan de parkwachters en publiek – ze woont er ook al heel lang – dat ze aan het eind van de voedersessie op haar rug onder een boom bij het publiek gaat liggen, zodat iedereen haar kan fotograferen.

[6-9-2016]

Wat ze ook doorhebben, is dat in rugzakken vaak iets te eten zit, dus je moet echt goed op je spullen letten. Bij de toeschouwers is altijd wel een sukkel die niet oplet, maar de parkwachters zijn daarop gespitst, dus de tas die een vrouwtje snel bij het platform weggrist is zo weer terug. Bij de jetty gaat het echt mis. Percy, een jonge man, is erg brutaal en steelt vanaf een van de klotoks een rugzak en klimt ermee de boom in. Als wij later aankomen, zit hij een blikje cola – hij weet dus kennelijk hoe hij dat open moet maken – leeg te drinken. De rugzak houdt hij met een voet vast. Als het blikje leeg is, bijt hij het met zijn tanden stuk en als hij vastgesteld heeft dat er niets meer in zit, knijpt hij het blikje fijn en smijt hij het naar beneden. De gidsen proberen de rugzak terug te krijgen door aan Percy's boom te schudden, maar daar trekt hij zich niets van aan. Hij verhuist met rugzak en al naar een dikkere boom.
De gidsen overleggen wat te doen, terwijl Percy de rugzak verder onderzoekt. Er komen wat papieren en een pakje sigaretten naar beneden en hij haalt een T-shirt, een soort sarong en nog wat kleding uit de rugzak. We zeggen tegen Hakim dat het enige wat helpt is hem iets aanbieden dat verleidelijker is dan de rugzak. Na wat heen en weer gepraat komt een vrouw aan met een groot stuk sappige meloen. Percy laat acuut de rugzak los, gooit de kleren weg en snelt naar beneden en pakt gretig zijn meloen. Hij blijft na de meloen rondhangen op de jetty en loert of hij nog iets te pakken kan krijgen. Percy laat zich nu nog door de gidsen afbluffen, maar als hij groter en sterker wordt, moet dit natuurlijk een keer fout gaan.