[30-9-2013]

Foto: de St. Astvatsatsin kerk bij de ingang van het complex.

We gaan opnieuw met Narek op stap en vandaag gaan we naar Geghard en Garni. Geghard is een kloosterkerk die gedeeltelijk tegen en gedeeltelijk in de rots is gebouwd. Hij is vernoemd naar de lans die na de kruisiging Christus zij doorboord zou hebben. De lans is er niet meer, die zit nu veilig opgeborgen achter het altaar van Echmiadzin. Bij het complex zie je in de bergwand de nissen van de kloostercellen. De oudste grotkerk dateert uit de 7e eeuw en zou door St. Grigory gesticht zijn. In 923 is de kerk door de Arabieren verwoest en wat er nu staat stamt uit de 13e eeuw.

De grootste kerk, Astvatsatsin (Heilige Moeder van God), heeft een enorme gavit met veel bogen en twee zijkapellen. In de eerste kapel loopt een stroompje water vanaf een bron. Natuurlijk is het zeer heilzaam water dat je er jonger uit doet zien. In de tweede kapel zijn de grafkamers van Prins Papaq Proshian en zijn vrouw Hruzakan. Boven hun graf hangt hun wapen met leeuwen en een roofvogel. Door een poortje kan je naar een klein kerkje met een altaar. Buiten kan je via een gangetje met veel khachkars naar een grote kerk met vier dikke kolommen die helemaal in de rots is uitgehakt.