[5 augustus 2019]

Omweg naar de Arfak Mountans

Van Nimbokrang rijden we eerst terug naar Sentani en vliegen daarna naar Manokwari om van daaraf naar Sioubri in het Arfak gebergte op Vogelkop te gaan. We hadden een directe vlucht, maar omdat het morgen onafhankelijkheidsdag is en er veel politici verplaatst moeten worden is onze vlucht domweg gecanceld. Nu moeten we eerst vanuit Sentani naar het verdere Sorong en van daaraf terugvliegen naar Manokwari. De vlucht is vervroegd en omdat we onderweg nog vogelstops maken, vertrekken we opnieuw om vijf uur. Bij aankomst op de luchthaven van Sentani blijkt onze vlucht toch niet vervroegd, zodat we zo’n drie uur zitten te wachten. Tegen de avond komen we in Manokwari aan waar we eerst boodschappen moeten doen voor de vijf dagen in het Arfakgebergte omdat daar niets te krijgen is.

Lake Sentani

Lake Sentani

Manokwari

[5 augustus 2019]

Slechte weg van Manokwari naar Sioubri

Na een vroeg diner in Manokwari (hoofdstad van West-Papoea) gaan we in twee 4*4 jeeps op weg naar Sioubri dat op 800 m hoogte in het Arfakgebergte ligt. We beginnen met een stuk asfaltweg, maar daarna moeten we – inmiddels in het stikdonker – over een ongelooflijke slechte onverharde weg vol diepe kuilen en geulen. In 2,5 uur schudden en bonken we naar boven waar we aankomen in een dorpje in het niets met een guesthouse van Zeth Wonggor, tevens de belangrijkste man van het dorp. Onze kamer mag gerust basaal genoemd worden, maar we hebben een eigen badkamer met wc (zonder spoeling) en een mandibak (grote teil met water en schepje) en zelfs een roze spiegel. In de kamer staan twee bedden en een gammele tafel en als er elektriciteit is, een felle spaarlamp. De wandversiering bestaat uit een enkele dode, beschimmelde kakkerlak. Meer heeft een mens niet nodig, maar toch missen we iets. De kamer heeft grote ramen waar iedereen langsloopt en waar je heel erg binnen kijkt als het licht aan is en het buiten donker is. Daarom schroeft Rik – met veel moeite, ze gebruiken hier hardhout – de twee oogjes die we bij ons hebben in de muur, spannen we een touwtje en knopen met hetzelfde rolletje touw de grote vliegtuighoezen aan het touwtje vast. Nu hebben we ook nog gordijnen op de kamer.

Het Arfakgebergte is beroemd om zijn soortenrijke regenwoud, dat op grotere hoogte overgaat in nevelwoud. Hier vind je vogels die je nergens anders ter wereld vindt waaronder veel paradijsvogels en prieelvogels. De eerste dag blijven we rondom Sioubri, daarna klimmen we verder omhoog naar German Camp, een kampje bestaande uit een grote slaaptent en een kooktent. Daar verblijven we twee nachten en dan hebben we nog een dag bij Sioubri. Voor het kamp, op 1.800 m hebben we de slaapzakken, slaapmatjes en klamboe mee. De slaapzak gebruiken we trouwens ook in Sioubri, want het bed heeft geen lakens of dekens.

Kamer in Sioubri

[6 augustus 2019]

Magnificent Bird of Paradise

De eerste dag in Arfak wanen we ons in een natuurfilm, zo mooi is het wat we zien. ‘s Morgens – we staan opnieuw rond 4 uur op, maar daar zijn we ondertussen al aan gewend – gaan we, gesplitst in twee groepen naar een hide. Wij gaan naar de hide voor de geelkraagparadijsvogel (magnificent-bird-of-paradise). De hide is een klein van takken gemaakt hokje, overdekt met bladeren met wat gaten tussen de bladeren om stilletjes naar de vogels te kijken zonder dat ze het merken. We moeten er ook nu zo vroeg zijn, dat de vogels niet merken dat er iemand de hide ingegaan is. In de hide staat een bankje, zodat je comfortabel kunt wachten totdat de vogel komt. We zien de prachtige paradijsvogel met veel geel, en ontzettnd lange, gekrulde blauwe staartdraden al snel. Hij laat niet zijn volledige verleidingskunsten zien, maar zet wel zijn kraagveren op. Kennelijk zijn de vrouwen hier al genoeg van onder de indruk, want het grootste deel van de tijd hangen er twee vrouwen om hem heen.

Magnificent Bird of Paradise

Paartje Magnificent Bird of Paradise

[6 augustus 2019]

Sioubri

's Ochtends vroeg kijken we naar de Magnificent Bird of Paradise en in de loop van de middag klimmen we naar de plek waar we de Western Parotia zien. In de tussenliggende tijd kijken we wat rond in het kleine dorpje Sioubri en bij het guesthouse. Hier een impressie van een paar uur Sioubri.

Het pad in de buurt van de Magnificent Bird of Paradise

Moeder met kinderen (let op het mes)

Het dorp Sioubri

Het guesthouse in Sioubri

Papuan Frogmouth (Reuzenuilnachtzwaluw)

Sierlijke plant

Dimorphic Fantail (Dimorfe waaierstaart)

Orchidee

Delias spec. ?

Spiny Orb Weaver Spider?

[6 augustus 2019]

Western Parotia

Na de Magnificent Bird of Paradise is het feest voor vandaag nog niet over. ‘s Middags zien we iets wat je echt normaal alleen in natuurfilms ziet. We gaan naar de hide van waaruit we de Arfakparotia (Western Parotia) kunnen zien. We moeten er een heel eind voor klimmen, maar dan heb je ook wat. We moeten meer dan een uur wachten, maar zien dan de meest bizarre voorstelling die je je maar kunt bedenken. Eerst landt manlief, kort daarna gevolgd door een vrouwtje. Het overwegend zwarte mannetje met wat blauw, begint zijn dans. Zijn vleugels gaan uit, hij zet een kraag op, schudt en draait met zijn hoofd en danst in razende vaart opzij, houdt in, springt een paar keer op en neer, schudt en zwaait met zijn hoofd en zwiert weer terug naar de beginpositie. Hij buigt nog wat extra en begint dan overnieuw met het hele ritueel. Als hij uit gedanst is, is mevrouw helemaal verrukt en wil ze best met hem paren. Het gaat allemaal zo snel en het is zo mooi, dat we ademloos gekeken hebben en Rik geen foto gemaakt heeft en ik geen verrekijker heb gepakt. Het enige wat ontbreekt, is de aangename stem van David Attenborough. Het is echt de moeite waard om op You Tube een filmpje te bekijken.

Onderweg naar de Western Parotia

[5, 6 en 10 augustus 2019]

Nachtvlinders

Het licht 's avonds in en rond het guesthouse in Sioubri is vrij minimaal. Het wemelt daarom bij de schaarse lichtbronnen van de nachtvlinders. Hier een heel kleine selectie.