Trondheim heeft heel wat bezienswaardigheden: wijken met kleurige houten huizen, een fraaie, oude brug, een kathedraal, kerken en nog meer en wordt daarom wel omschreven als een van de meest pittoreske steden van Noorwegen. We maken daarom een uitgebreide ronde door de stad. De eerste dingen die we zien, zitten allemaal onder de grond: restanten van oude kerken en kloosters die je in de bibliotheek en een bankgebouw kan bewonderen.
De beroemde Nidaros kathedraal daarentegen steekt met zijn toren overal bovenuit. Dit heiligdom is gebouwd in het jaar 1070 in Gotische en Romeinse stijl. Het is de grootste en bekendste middeleeuwse kerk van Scandinavië, waar vroeger de Noorse koningen werden gekroond. Bij een van de gevels is een gigantische galerij met veel beelden van Noorse bisschoppen en koningen en Bijbelse figuren. Geen idee wie het allemaal zijn. Van binnen zien we de kathedraal niet. Er stond dat de toegang gratis was, maar inmiddels vragen ze een forse toegangsprijs. Vlakbij de kathedraal is het aartsbisschoppelijk paleis dat nu drie musea huisvest.
Na het historisch centrum lopen we de ‘fietsroute’ van 11 km die een flink stuk langs de Nidelva rivier voert. We klimmen de hoge heuvel op waar het Kristiansten fort op ligt. Dit fort dateert uit 1685 en diende ter bescherming van Trondheim tegen de aanvallen vanuit buurland Zweden. In de toren van het fort is een klein museum dat de geschiedenis vertelt en op de bovenste etage staan de kanonnen uit vroeger dagen opgesteld. Jammer genoeg staat het fort volledig in de steigers, foto’s nemen lukt dus niet. Om het fort loopt een hoge wal en vanaf daar heb je prachtig uitzicht over de stad en de omgeving.
We dwalen door de wijk Bakklandet, de oudste wijk van de stad en bijzonder fotogeniek met de oude gekleurde houten huisjes en leuke doorkijkjes. De oudste brug over de Nidelva rivier is de Gamle Bybro brug uit 1681. Een fraaie brug met een mooie houten poort. Hij verbindt de oude wijk met het historisch centrum. Vanaf de brug kijk je uit op de kathedraal en de Bakklandet wijk.
Wat we graag gedaan zouden hebben, maar niet lukt, is een bezoek brengen aan het eiland Munkholmen, 2 km voor de kust. De Vikingen gebruikten het voor openbare executies, later zijn hier een gevangenis, klooster, fort en douanehuis gevestigd. De veerboot vaart de hele dag, elk uur, dus het leek geen probleem om er te komen en de oude bouwwerken te bekijken. Als we bij het hokje voor de kaartjes komen, zit er niemand. Er hangt een cryptische Engelse tekst, maar Google Translate neemt elke twijfel weg. In het Noors staat er klip en klaar ‘de boot vaart vandaag 11 juni niet’. 2 km zwemmen is te ver, dus geen Munkholmen eiland met fort, klooster en gevangenis voor ons.
We besluiten de dag met een wijk die ons is aangeraden door onze Noorse reisgenoot op de ferry van Svolvær naar Bodø. Het is een wijk voor vrijdenkers en alternatievelingen. De overheid wilde de wijk slopen en vervangen door nieuwbouw, maar de bewoners verzetten zich hevig en ketenden zich vast aan de huizen. De gemeente heeft talloze pogingen ondernomen, maar is uiteindelijk gezwicht voor het aanhoudende, hardnekkige verzet van de bewoners. Nu is het een vrolijke ongeorganiseerde boel met kleurige en vaak mooie graffiti, rommelige huizen met tuinen vol troep, goed onderhouden moestuinen, speeltuintjes en kassen waar planten in groeien die heel veel licht nodig hebben…