Na twee nachten Faro pakken we de bus naar de luchthaven om daar de groep voor ons uitstapje in Portugal te ontmoeten. Met een Engelse groep maken we een rondtocht door Zuid Portugal van een volle week op zoek naar vogels, bloemen, vlinders en al het andere dat langskomt. Hun vliegtuig landt keurig op tijd, maar het duurt lang voordat we iemand zien, omdat ze – Engelsen, dus geen EU burgers – door de douane goedgekeurd zijn. Ook het regelen van de twee huurbusjes met veel handmatig in te vullen formulieren kost heel wat tijd.

Een van de groepsleden zorgt ondertussen voor vermaak. Er komt iemand op ons af die vraagt of wij op een dame wachten. Nee, wij wachten op de busjes. Ze vertelt dat er een dame vastzit op het toilet en na tellen, blijken we inderdaad met één te weinig te zijn. Maar, zegt de waarschuwende passant, we hoeven ons geen zorgen te maken, de politie is al gewaarschuwd. Niet veel later verschijnen twee gewapende agenten die zich richting toiletten begeven. Zelfs voor oom agent is het geen gemakkelijke klus, ze zijn wel een kwartier bezig, maar dan komt groepslid nr 12 naar ons toe. Net op reis en nu al gered door oom agent.