[20-2-2014]

Foto: Iglesia de Zaragoza.

Terug in de stad doen we eerst nog wat kerken. De Iglesia de Zaragoza is ultra gotisch en heeft een prachtige binnenplaats.

[20-2-2014]

De tweede, de San Felipe kerk, beslaat een heel blok, maar voordat we daar zijn, komen we eerst een winkel tegen met een enorme zwaan met een grote rode mand als lichaam en een enorme roze mand. Geen idee waar ze voor zijn. We steken over om even te kijken en maken een praatje met de eigenaresse. Het blijkt dat alles in haar winkeltje – versierde stoelen en tafels en andere feestartikelen – voor verhuur bij bruiloften en partijen is.

[20-2-2014]

Na de lunch bij de Franse bakker gaan we naar het Museum van Legenden en Tradities, waar we moeten wachten tot ze een Engelssprekende gids hebben opgespoord. De man spreekt onverstaanbaar Engels, maar het museum is leuk. Het museum is gehuisvest in het voormalige 21e garnizoen van Somoza dat door de Sandinisten is veroverd. Toen de collectie in het huis van de oprichtster van het museum, Señora Tornuña, te klein werd, heeft ze deze ruimte gekregen. We zien er de meest wonderlijke en angstaanjagende mythische figuren. Op de muur zijn tekeningen gemaakt van de geschiedenis van het gebouw als gevangenis van Somoza, inclusief de martelingen die er plaats vonden.

[20-2-2014]

Foto: samenzijn van voormalige verzetsstrijders.

Na het Museum van Legenden en Tradities lopen we de Galerie van de Helden en Martelaren binnen, een museum over de revolutie. We twijfelen eerst of we nog een tweede museum willen, maar dit is geen gewoon museum.
We worden rondgeleid door een veteraan, Oscar, die destijds zelf mee gevochten heeft en ook op de foto's staat. Het gaat niet alleen om de tentoonstelling. Na de fotozaal krijgen we een ronde door het grote gebouw waar niets aan is veranderd. Dit gebouw is in 1935 door Somoza gebouwd als administratief centrum en commandopost voor de Guardia Nacional. Oscar neemt ons ook mee naar het dak dat er tamelijk gammel uitziet, maar van waaraf je een prachtig uitzicht hebt over de stad en de omliggende reeks vulkanen. Als laatste vertelt Oscar over de strijd in León en laat foto's van de leiders en de slachtoffers zien. Heel bijzonder om zulke getuigenverhalen te horen.

[20-2-2014]

Foto: twee aandoenlijke engeltjes bij het slapende kindje Jezus (de pop) in Iglesia de Zaragoza.

Nicaragua is naar ons gevoel een erg veilig land om te reizen. Het gevaar van Nicaragua schuilt in de grote steden. Niet dat ze daar misdadige bendes hebben, maar wel heel gevaarlijke stoepen. Overal zitten diepe gaten (40 cm) en putdeksels zijn vaak weg met daaronder nog veel diepere gaten. Veel mensen parkeren hun auto binnen de hekken van het huis. Val je niet in de put, dan struikel je wel over de opritten en treetjes die overal zijn. We roepen dan ook steeds 'pas op' en 'kijk uit' tegen elkaar. Daar tussendoor horen we in León opeens 'Hé Hendrik'. We verwachten niet echt bekenden tegen te komen, dus we kijken verbaasd om. Het is de chauffeur van de dag in Miraflor. De wereld kan maar klein zijn.