[27-2-2014]

Foto: zijkant van het complex. Hier is heel goed de laag (gebarsten) cement te zien, waarmee het complex tijdens de eerste opgravingen afgedekt is.

Vanaf Ahuachapan gaan we door naar Tazumal, het grootste en belangrijkste Mayacomplex dat El Salvador rijk is. Het is in de 30-er jaren blootgelegd door een Amerikaan. Aangezien de lokale bevolking de blootgelegde muren en stenen onder zijn handen vandaan stal, heeft hij ervoor gekozen om de stenen richels met cement te overgieten. Het hielp tegen diefstal maar deed het tempelcomplex geen goed. Door het cement kon het water van de winterregens moeilijker weg en begonnen de stenen los te laten. Tijdens de tweede opgravingsronde die in de jaren 70 begon, is geprobeerd om tot aan de bodem van de oorspronkelijke tempelbasis te komen. Er zijn toen een aantal slachtoffers gevonden van rituele moorden. Begin 21e eeuw startte de derde ronde opgravingen en nu zijn Japanners bezig om de oorspronkelijke structuur te herstellen.

[27-2-2014]

Foto: de sjamaan gehuld in de huid. Volgens de traditie is dit de net afgestroopte huid van een jongen wiens hart (levend) uitgesneden is.

Bij het complex is een museum met vondsten die in Tazumal gedaan zijn. Veel prachtige schalen en potten uit verschillende tijden.
Erg leuk is de zogenaamde man met de huid. De Maya’s kenden mensenoffers. Ten overstaan van het publiek werd een jongen van een jaar of veertien gedood door zijn borstkas open te snijden en zijn nog kloppende hart uit te nemen. De jongen werd afgevoerd en de priester verdween om later gekleed in het vel van de jongen terug te keren om te dansen. Dit symboliseerde het hernieuwde leven van de aarde en de start van het groeiseizoen. Je moet er maar opkomen. Overigens was de jongen wel verdoofd op het moment dat ze zijn hart uitnamen. Nog niet leuk, maar iets minder wreed.