De route van Zamyn Üüd naar Dalandzadgad van 20 t/m 24 juli 2007.

Aan de kaart is al te zien dat dit gebied niet dicht bevolkt is.

[20 en 21-7-2007, Zamyn Üüd]

Voorlopig hebben we in Zamyn Üüd het laatste hotel (het blauwe gebouw op de foto). Het lijkt er keurig uit te zien, maar helaas: er zijn wel handdoeken, maar er is geen water. Ze beloven het om acht uur, maar zulke verhalen hebben we vaker gehoord. Tot ons genoegen hebben we om even over achten water. De Wc werkt nog steeds niet, maar er is wel een emmer. Je moet heel flink zijn om met het ijskoude water je haar te wassen. Maar we worden weer helemaal schoon.

Zamyn Üüd is een tamelijk troosteloos dorp met een plein met wat winkeltjes en een enkel triest restaurant. Direct na de plaats laten we het asfalt achter ons en rijden we door het zand. We zitten echt in de woestijn.

[21-7-2007, nabij Zamyn Üüd]

Vandaag start dan echt de tocht door Mongolië. Mongolië is ongeveer 42 keer zo groot als Nederland en heeft 2,5 miljoen inwoners, waarvan ongeveer 1 miljoen in de hoofdstad woont. Wel grazen er in totaal zo'n 30 miljoen schapen, geiten, koeien, paarden, rendieren, kamelen en yaks.
Dieren staan zo centraal in Mongolië dat er 300 kleuren zijn om hun vacht aan te duiden. Het land kent woestijnen, steppen, taiga’s en berggebieden en is gemiddeld 1600 meter hoog.

Het merendeel van de Mongoliërs woont in een ger tent, ook in de steden zie je die (naast huizen en in grote steden lage flats). De tenten hebben een geraamte van hout en zijn bedekt met dik vilt. Alle gers hebben een laag houten deurtje op het zuiden. In het midden is de vuurplaats, daar zit een gat in het dak met een schoorsteen. Verder staat er huisraad in de ger en de hele familie slaapt er.
Marco Polo heeft ze op zijn reizen in de 13e eeuw al zo beschreven en sinds die tijd zijn ze weinig veranderd. Wel zien we nu vaak een windmolen en een satellietschotel bij de gers staan. Die zal Marco Polo niet gezien hebben. De meeste Mongoliërs leven van hun vee en leiden een nomadisch bestaan. Hun ger tent verhuizen ze zo nu en dan naar een andere plek. Ze doen ongeveer een uur over het opbouwen en afbreken.

Vanuit Zamyn Üüd (grensplaats in Mongolië) vertrekken we richting westnoordwest de Gobi woestijn door richting Dalanzadgad.