[18-9-2007, Nizjni Novgorod]

Met de bus gaan we naar het Sacharov-museum. Sacharov, kernfysicus, Nobelprijswinnaar en mensenrechtenactivist is in 1980 verbannen naar Gorki, zoals Nizjni Novgorod in de Sovjet tijd heette. In de flat waar hij en Elena Bonner (zijn vrouw) toen gewoond hebben, is nu een museum.
Het museum is nauwelijks te vinden, omdat het flatgebouw afgesloten is en je alleen naar binnen kan als er toevallig iemand naar binnen of naar buiten moet. Ben je eenmaal in de flat dan zit er nog een metalen deur voor het museum. Ook die is op slot, terwijl het museum al een half uur open hoort te zijn. Als we nog wat besluiteloos staan te dralen, komt er een dame aan die het museum van slot doet en dan mogen we naar binnen.

Het museum brengt verontrustende krantenberichten uit een voor ons recent verleden tot een verschrikkelijke werkelijkheid. Op zich is met de flat niets mis, maar stel je hun dagelijks leven voor:
- alle kamers (inclusief Wc en badkamer) worden afgeluisterd
- je mag alleen op straat met politie om je heen, zodat je met niemand kan praten
- je mag (de van de buitenwereld hermetisch afgesloten) stad niet uit
- je hebt geen telefoon in huis en mag geen bezoek ontvangen
- als je naar het theater gaat, zitten de vijf rijen om je heen vol met politie
- je huis wordt vol continu bewaakt door de KGB vanaf vier verschillende punten.

Ook de gedwongen voeding nadat Sacharov in hongerstaking is gegaan, bezorgt je koude rillingen. Het is echt net zo erg als met de ganzen voor de ganzenleverpaté.

Wat ons opvalt, is dat er nu vrijuit en open kritiek is op wat er toen gebeurde en dat de feiten echt open en bloot getoond worden. Zo is er een overzicht van de aan Sacharov gestuurde en de door hem ontvangen brieven: maar één brief is door de KGB naar Sacharov doorgestuurd. Op een foto zien we Sacharov met een tas. In die tas zaten alle belangrijke papieren. Die nam hij altijd mee als hij de deur uitging, omdat de KGB de flat doorzocht. Ook dat mocht niet baten. Op een dag tikte iemand op de ruit naar het leek om iets te vragen. Hij werd echter bedwelmd met gas en toen hij bijkwam was de tas verdwenen.