[7-12-2015]

Foto: trap naar de bovenste grot.

De tweede dag in Nong Khiaw gaan we met Thong naar de Pha Thok grot. Pha Thok is niet één grot, maar bestaat uit twee grote en een kleinere grot. Deze grotten werden in de Vietnam oorlog gebruikt door de bewoners en een groot deel van de provinciale regering als bescherming tegen de bombardementen van de Amerikanen. De grootste grot is 30 m boven de grond en loopt flink diep door. In de grot liggen nog hier en daar getuigen van de bewoning en de oorlog, zoals metaalfragmenten, etensblikken en flesjes.

[7-12-2015]

Foto: twee achtereenvolgende bruggetjes bij de toegang naar het grotterrein.

Bij het bezoek aan de Pha Thok grot maken we kennis met de criminaliteit in Laos. Thong heeft op de heenweg toegang betaald. Nu we terugkomen zit er in plaats van de twee mannen een mevrouw op de verkooptafel. Zij wil de kaartjes zien, maar de mannen hadden geen kaartjes bij zich. Een man heeft Thong verteld dat hij er even zat tot zijn zuster kwam en dat die de kaarten bij zich had en dat zij dan Thong de kaarten zou geven als hij terugkwam van de grot. Daar is helemaal niets van waar. De twee mannen zijn oplichters en hebben niets van doen met de kaartverkoop. Daar is deze mevrouw (met kaartjes) voor. Ze was vandaag wat later, omdat haar dochtertje ziek was en ze naar de dokter moest. Arme Thong moet opnieuw kaartjes betalen en krijgt nu wel echte kaartjes. Hij is zo verontwaardigd over de oplichters. Hij praat wel een kwartier met de mevrouw en er komt een papier waarop wij moeten tekenen dat we getuige zijn van de valse verkoop. Thong bezweert dat hij, als hij klaar is met onze excursie, op zijn motor op zoek naar de schurken gaat en als hij ze vindt ze dan bij de politie zal melden. Ook de mevrouw klaagt steen en been over de twee schurken. Zij voegt eraan toe, dat de mannen ook wel eens eenzame toeristen de toegang tot de grot versperren en ze onder bedreiging hun geld afhandig maken. Of dat waar is of niet, geen idee. Terug op kantoor vertelt Thong het hele verhaal aan Harps, die meteen het toeristenbureau opbelt om ze over de oplichters te informeren. Daar weten ze ervan, maar er is geen bewijs. Harps en Thong besluiten daarop dat ze morgenochtend vroeg naar de grot toegaan en foto's gaan nemen van de valseriken om daarna de politie te informeren. Ook gaan Harps en Thong hun geld terug halen (het is niet geheel duidelijk bij wie, we denken bij de mevrouw die er volgens Harps op tijd had moeten zijn). Overigens kosten de twee toegangskaarten samen 2,5 dollar.

[7-12-2015]

Foto: bom in de vlagkleuren bij een Indiaas restaurant.

Terug van de grotten krijgen we weer een heerlijke lunch van brood met kaas en yoghurt. Harps vertelt ons nog een mooi lekke banden verhaal. Twee vrijwilligers (verpleegsters) hebben bij hem fietsen gehuurd. Ze hebben geen van beiden een meter gefietst en alleen maar een stukje met de fiets aan de hand gelopen. Toch komen ze allebei dezelfde dag nog terug vanwege een lekke band. In alle twee de banden zit een piepklein gaatje. Harps gelooft niet in toeval en vermoedt dat de eigenaar van het guesthouse waar de vrijwilligers verblijven er meer van weet. Hij verhuurt ook fietsen en kan het vermoedelijk niet hebben dat zijn gasten elders fietsen gehuurd hebben. Waarschijnlijk heeft hij met een speld beide fietsen lek geprikt.