[6-12-2015]

Foto: onderweg naar de grot die bovenop een heuvel/berg ligt.

De volgende stop is bij Muang Ngoi waar we naar een grot lopen die ten tijde van de Vietnamoorlog door de lokale bevolking als schuilplaats gebruikt is. Er zijn hier veel bommen gevallen en in de grot zijn nog resten te vinden van wapenonderdelen die her en der verspreid liggen.

[6-12-2015]

Foto: het scheve, twijfelachtige terras.

In Muang Ngoi gebruiken we de lunch. Dat wil zeggen dat de gids en de bootsman lunch bestellen in het restaurant en wij ons lunchpakketje krijgen. Harps adverteert met zelf gebakken bruin brood. Als blijkt dat hij daar ook nog kaas op heeft, hebben wij voor de lunch maar een wens: bruin brood met kaas. We krijgen daar ook nog een heerlijke beker yoghurt met fruit bij en we smullen van een heerlijke broodlunch na alle rijst en warme lunches. Niemand vindt het raar dat wij in het restaurant onze meegebrachte lunch opeten. Muang Ngoi lijkt als je aankomt redelijk toeristisch met in het Engels gestelde borden die je uitnodigen tot 'chill out', 'relax' , 'cold beer' en 'free wifi'. Die borden zijn ongetwijfeld ooit door een vriendelijke Engelse toerist gemaakt, want de uitbater heeft geen idee waarmee hij adverteert. In eerste instantie lijkt het door die borden toeristisch, maar loop je het terras op, kom je terecht in een grote hoop bouwafval en puin, zijn dingen half af en is helaas de wc tijdelijk buiten gebruik. Gelukkig is er nog ergens in een andere hoek een oude wc die wel functioneert.
We zitten op een terras hoog boven het water. Het terras wordt gesteund door lange houten palen. Het valt ons al gelijk op dat Thong niet op zijn gemak zit. Het zit hem niet lekker dat het terras scheef loopt. Hij blijft zorgelijk kijken, kijkt over de rand van het terras en we vragen of hij liever ergens anders wil zitten. Ja, dat wil hij graag. Als we veiliger zitten, zien we waarom hij ongerust was. Het hoge terras is helemaal scheef gezakt, in de houten vloer zitten aardige gaten en latjes om de gaten te dichten. Onder de tafel staan aan een kant blokken van zeker 5 cm hoog om te zorgen dat de soep in de borden blijft staan. Thong was bang dat wij met terras en al in de rivier zouden storten. Was waarschijnlijk niet meteen gebeurd, maar erg lang gaat het terras niet meer mee.

[6-12-2015]

Foto: het verste punt vandaag, bij het dorpje Sop Chem

De tocht over de rivier is werkelijk prachtig en hoe verder we komen, hoe mooier het wordt. Aan beide zijden van de rivier rijzen de hoge, groene en beboste heuvels op en hoe meer stroomopwaarts we varen, des te dichter komen de bergen langs de rivier, zodat ze je het idee van een kloof geven. Soms zijn de hellingen zo steil dat we de kale kalkrotsen zien.