[26-11-2015]

Onze laatste stop met Ley is bij het COPE (Cooperative Orthotic & Prosthetic Enterprise) informatie centrum. Door de bombardementen van de VS is Laos het meest gebombardeerde land ter wereld. Er zijn op Laos meer bommen terecht gekomen dan in de Tweede Wereldoorlog op Duitsland en Japan samen. Vooral de clusterbommen, die doorgaans niet dodelijk zijn, maar zorgen voor afgerukte armen, benen, verlies van ogen en delen van het gezicht hebben enorme schade aangericht. Veel niet geëxplodeerde (cluster)bommen, de zogenaamde UXO's (unexploded ordnance), liggen nog als tijdbommen in de grond en zorgen nog jaarlijks voor ongelukken. Het opruimen van de bommen is een duur en tijdrovend karwei en per jaar kan maar 40 km² schoongemaakt worden. Delen van Laos zijn dan ook nog steeds niet bomvrij. COPE geeft uitstekende voorlichting daarover en voorziet voor zover de middelen reiken, mensen van kunstarmen, kunstbenen, rolstoelen en wandelstokken. In het centrum hangt een bonte verzameling afgedankte – een prothese gaat gemiddeld twee tot drie jaar mee en bij kinderen uiteraard veel korter – prothesen.

[26-11-2015]

's Avonds komen we bij de Wat Ong Teu Mahawihan (waar Dr. Phramaha Phong Samaleuk in de glazen kist ligt) in een lange processie terecht. Een lange stoet mensen met bloemen, enorme geluidboxen voor de muziek en met versierde tractoren met trommels en bekkens erop, komt naar de tempel om na drie rondjes om de tempel hun offergaven af te geven. Ter verhoging van de feestvreugde kan je op het tempelterrein op ballonnen schieten om kermisprijzen te winnen en voor de kinderen zijn er lichtgevende ballen en prulcadeautjes te koop.