[18-12-2015]

Vandaag komt de gids ons allereerst te laat ophalen en bij het vermaakscentrum met de eerste zielige aap, wil hij ons bij vertrek zelf laten betalen, omdat het 'extra' is. Dat is helemaal niet zo en dat weet hij ook, want als we onze reisbeschrijving laten zien, gaat hij meteen overstag en betaalt hij. Het gaat om een bedrag van nog geen euro, maar van een gids die de kluit belazert, houden we niet.

Uit de foto blijkt al dat er niet heel veel te zien is bij dit vermaakscentrum. Het is een plek waar jonge stelletjes op een bankje naar de Irrawaddy kunnen kijken. Toch zegt dat gids dat we een foto-permit moeten kopen en hij noemt een bedrag van zo'n 5 dollar. Dat is ongeveer drie keer wat een diner gisteren kostte, dus dat bedrag slaat nergens op. Er is natuurlijk helemaal geen sprake van een foto-permit en in zijn domheid heeft hij een nul teveel aan zijn bedachte bedrag geplakt zodat hij nu helemaal door de mand valt.

[18-12-2015]

We gaan verder naar Myitsin waar twee rivieren, de May Kha en de Mali Khai, samenkomen en zo de machtige Ayeyarwaddy (of Irrawaddy) rivier vormen. Het is landschappelijk een mooi punt met op de voorgrond de twee rivieren en op de achtergrond de hoge bergen.

[18-12-2015]

Wat onze dag in Myitkyina wel heel grondig bederft, is de serie zielige apen in gevangenschap die we zien.
Bij een soort vermaakscentrum zien we de eerste aap. Hij zit met een ketting om zijn middel in een kleine, armoedige kooi die volledig van gaas is. Hét vermaak hier is om de aap te laten schrikken, zodat hij gaat krijsen.
Bij Myitsin wordt het nog erger. Een klein, nog heel jong aapje zit met een kort touwtje om zijn middel aan een paal gebonden. Het arme diertje is helemaal in paniek en piept en jammert aan een stuk door. Het is zo'n verdrietig gezicht. Als Djin vraagt of we het uitzicht mooi vinden, zeg ik dat het uitzicht wel mooi is, maar dat er iets heel erg verkeerd is hier. Hij zegt dat mensen dat hier nog moeten leren. Ik verzeker hem dat zolang apen nog zo gehouden worden er geen westerse toerist hier wil komen en dat ik ook al mijn vrienden zal vertellen wat voor vreselijks hier is.

[18-12-2015]

Bij een christelijk monument – een heilige berg, dus kennelijk zit er nog een scheutje animisme door het christelijke geloof – zien we de derde apenkooi. Hier zijn twee grote gazen kooien met meerdere apen erin. De vloer van de kooi ligt bezaaid met lege snoep- en chipszakken, normaal eten is er niet. Als je met stokken op de kooien slaat, reageren de apen erg heftig en oh, oh, wat is dat leuk. Djin moet er vreselijk om lachen. Ik leg hem nogmaals uit dat dit pure dierenmishandeling is en dat je zo geen dieren hoort te houden. Hij geeft me gelijk, maar er dringt niets door, want twee tellen later staat hij weer hartelijk te lachen.

[18-12-2015]

Bij Myitsin wijst de gids ons een boom aan en zegt dat we daar in de schaduw moeten gaan zitten. Wat is er aan de hand? Meneer heeft zeep gekocht en wil hier in de rivier in bad en of wij maar even boven bij de boom willen gaan zitten wachten tot hij uit gebadderd is. Ook gidsen hebben recht op een bad op zijn tijd, maar je gasten daar midden op de dag op laten wachten – wat we natuurlijk niet doen – is toch een tikkeltje vreemd. Zijn reactie op de apen helpt ook al niet mee om onze mening over hem in positieve zin bij te stellen.