[18-5-1997]

Foto: oryx steekt een weg in Etosha over.

Ons eerste doel in Namibië is Etoshapark. Etoshapark is één van de mooiste parken van Afrika. We zijn er drie dagen en elke dag zien we wel bijzondere dingen. De opzet van Etoshapark lijkt op die van het Krugerpark. Er is een informatieboekje met de zoogdieren, vogels enzovoort, enzovoort, die je in het park kan tegenkomen, niet zo degelijk als van het Krugerpark, maar wel aardig. Ook de plaatsen waar je overnacht zijn vergelijkbaar, een bar met restaurant, een winkel, een receptie en in één kamp zelfs een postkantoor. Bij elk kamp is een drinkplaats gemaakt, die 's avonds en 's nachts verlicht is, zodat je nog kans heb om dieren te zien die komen drinken.

Zie ook de website van Etosha voor informatie.

[19-5-1997]

Zowel tijdens de game-drives als bij de waterplaatsen zien we erg veel. De eerste dag zien we hoe een leeuwin achter een stel wrattenzwijnen aan jaagt en we horen aan het krijsen van het wrattenzwijn dat de leeuwin succes heeft (beide partijen zijn dan al uit beeld). De tweede dag zien we cheeta's. Als je een cheeta ziet in een wildpark heb je echt geluk. Wij zien een groep van maar liefst zeven cheeta's.

[18-19-20 mei 1997]

Bij de drinkplaats zien we neushoorns. Zeker een half uur, drie kwartier blijven ze bij de drinkplaats rondschuifelen met hun lompe onhandige lijven. De laatste (derde) dag in het park zien we onderweg bij een drinkplaats een complete dierentuin: zeker tachtig tot honderd zebra's, enorme kuddes springbokken (kleine antilopen), gemsbokken (grotere antilopen met heel lange horens), koedoes, wildebeesten (ook een hele groep) en struisvogels. Als we net staan te kijken zien we een groep olifanten aan komen, geleid door een groot indrukwekkend mannetje. Zonder pardon wordt de drinkplaats door de kudde olifanten schoon geveegd. Iedereen moet wijken voor de kudde. Bij de kudde zijn ook tamelijk veel jonge olifanten en één piepkleintje. Als de olifanten uit gedronken zijn lopen ze weer verder. Het kleine olifantje moet met zijn kleine olifanten-pootjes hollen om de grote bij te kunnen houden. Hij doet vreselijk zijn best en het lijkt wel alsof zijn voeten los zitten zo zwabbert hij met zijn poten. Een heel komisch gezicht, net een tekenfilm.

[18-19-20 mei 1997]

In Etosha mag je nergens uit je auto (behalve in de overnachtingskampen dan). Gevaarlijke ontmoetingen met wilde dieren maken we dan ook niet mee.
De rangers en gidsen in Afrika zijn trouwens veel banger voor buffels, nijlpaarden en olifanten dan voor leeuwen. Leeuwen zullen mensen niet zo gauw aanvallen. Buffels zijn absoluut niet bang voor mensen. In grote kuddes voelen ze zich veilig en zullen ze minder snel aanvallen, in kleinere groepjes of in hun eentje is de kans groot dat ze wel mensen aanvallen. Nijlpaarden kunnen vrij agressief zijn als ze het gevoel hebben dat hun territorium bedreigd wordt. Een van de domste dingen om te doen is om tussen een nijlpaard op het land en het water waar hij naar toe wil in te gaan staan. Een tent die per abuis op een nijlpaardpad staat, wordt door een nijlpaard niet gerespecteerd, hij loopt er dwars door heen. Olifanten zijn op zich niet gevaarlijk, maar wel erg groot als ze zich bedreigd voelen of humeurig zijn.