[15-10-1996, tussen Fès en Ouzoud]

Route vandaag: Fès, Ifrane, Kasba Tadla, Beni Mellal, Azilal, Ouzoud.

Als we in Afrika ergens stoppen, krijgen we altijd belangstelling. Middenin een dorp waar een school net uitgaat, is dat niet zo bijzonder. Maar ook in het absolute niets, staan er binnen de kortste keren grote groepen van alle leeftijden die uren de tijd hebben om alles eens goed te bekijken.

[15-10-1996, tussen Fès en Ouzoud]

Veel mooie vergezichten in de Midden Atlas, met later op de dag flink klimmen en dalen via haarspeldbochten.

Deze hooistapel is niet zomaar neergezet. Het is een bouwwerk geworden in de vorm van een Monopoly-hotel.

[15-10-1996, tussen Fès en Ouzoud]

Nog een voorbeeld van een mooi vergezicht, ondanks het feit dat in oktober alles bruin is en bomen niet overvloedig aanwezig zijn.

[16-10-1996, Ouzoud]

In twee dagen rijden we van Fès naar Marrakesh. We overnachten tussendoor bij de watervallen van Ouzoud, die omschreven worden als de mooiste van Marokko en ze zijn ook mooi. Er zijn dan ook gelijk massa's souvenirstalletjes en zelfs een hotel.
De hoteleigenaar probeert ons wijs te maken dat we niet mogen kamperen en wil ons voor tien dirham per persoon in zijn hotel hebben. Dat is niet duur, maar als je de kamer ziet, lig je toch liever in je tent, op extra huisdieren (vlooien, luizen) zit je niet te wachten. Het water doet het trouwens ook niet.

Om half tien is al het licht in het dorp uit. Kennelijk is de stroomvoorziening afhankelijk van één generator.

[16-10-1996, tussen Ouzoud en El Attaouia]

Dit is gewoon een impressie van het landschap vanuit de rijdende truck. Waarschijnlijk zijn het olijfbomen, maar het gaat meer om de indruk van de droge, stenige bodem: een aankondiging van de komende steenwoestijn.

[16-10-1996, tussen Ouzoud en El Attaouia]

Nog een impressie van het droge landschap. De pijplijn (water, olie?) is niet ingegraven en lijkt dus erg kwetsbaar.

[16-10-1996, El Attaouia]

Geen toonbank met uitgestalde gesorteerde waar, maar wel een nette slagerij. Let ook op het gevarieerde tegelwerk.

[16-10-1996, Marrakesh]

Een rijke sortering.

Marrakesh is duidelijk meer toeristisch dan Fès. Onderweg worden we diverse malen aangesproken door zogenaamde 'gidsen' en ook nu treffen we het: laat er nou net vandaag een Berbermarkt zijn!

[16-10-1996, Marrakesh]

Djemaa-el-Fna is het grote plein van Marrakesh en overtreft alles wat je ervan verwacht: waterdragers die (tegen betaling) steeds op de foto willen, slangenbezweerders, verhalenvertellers, mensen met apen en kruidendokters met enorme hoeveelheden potjes en flessen.
Hier staat een groep geïnteresseerd naar een verkoper te luisteren.

[16-10-1996, Marrakesh]

Om vijf uur verandert het plein Djemaa-el-Fna volledig: overal worden eettentjes opgesteld en binnen een mum van tijd zitten overal mensen te eten en alles ziet er nog schoon en smakelijk uit ook. Vanaf dakterrassen (waar uitsluitend toeristen zitten) kan je het hele openlucht restaurant overzien en dat is een fraai gezicht.

[18-10-1996, Imi-n-Tanoute]

Om aan te sluiten bij het konvooi vanuit Dakhla naar Nouadhibou moeten we in drie dagen van Marrakesh naar Dakhla rijden (het blijkt dat hier nog wel een grotendeels goede asfaltweg loopt). Het landschap wordt steeds vlakker en kaler en er is heel erg veel zand in de Sahara. De temperatuur loopt flink op en met de zeilen van de truck open en de warme rijwind lijkt het alsof je de hele dag vlak voor een te hard blazende föhn zit.

In een dorpje (Imi-n-Tanoute) bekijken we een schitterende markt waar iedereen met z’n mooiste kleren aan rondloopt (vrijdag is de vrije dag voor de moslims). De mannen houden een wedstrijd en de vrouwen wachten in de schaduw tot die afgelopen is.

[18-10-1996, Imi-n-Tanoute]

Schitterend uitgedoste mannen stormen met geweren te paard de heuvel op, en schieten bovenaan hun geweer af. De paarden zijn ook prachtig opgetuigd, en als je bovenaan staat, ruik je de kruitdampen. De clou van de wedstrijd ontgaat ons, maar spannend is het wel.

Wikipedia geeft antwoord

In 2014 vond ik een uitgebreide Wikipedia pagina die als volgt begint:

Fantasia is de Westerse naam voor een ruiterspel dat gehouden wordt door de Berbers in de Maghreb. De Arabische namen voor deze ruiterspelen betekenen 'kruitspelen' en 'paardenspelen'. Groepen van zo'n vijftien ruiters op snelle Berberpaarden voeren een cavaleriecharge uit waarbij zij aan het einde gezamenlijk een salvo afvuren en in een kruitwolk tot stilstand komen. Het salvo dient te klinken als één enkel schot. Deze ceremonie vindt plaats naar aanleiding van feesten, zoals bruiloften, religieuze feesten (moussem), en officiële ontvangsten.

[18-10-1996, Imi-n-Tanoute]

Route vandaag: Marrakesh, Chichaoua, Imi-n-Tanoute, Agadir, Tizmit, Guelmim.

[18-10-1996, Zuid Marokko]

Het uitzicht tijdens de middagetappe: heuvels op de achtergrond en een halfwoestijn met cactussen.

Onderweg vandaag ook de eerste politiecontroles. We komen in de buurt van het betwiste West Sahara.

[18-10-1996, Zuid Marokko]

Dit is de wildkampeerplek voor vandaag. De steenwoestijn is nog niet volledig, want er zijn nog wat bomen.

[18-10-1996, Zuid Marokko]

Zonsondergang boven de woestijn. Zodra het donker is, is er een prachtige sterrenhemel zoals die bij ons door al het licht niet meer te zien is. Ook de melkweg is steeds zichtbaar.

[19-10-1996, Zuid Marokko]

Het terrein wordt steeds kaler.

Er is nu bij elke binnenkomst en verlaten van een stad politiecontrole. Vaak is de controle zo'n 2 km vóór de stad, waarna een lege ruimte volgt, gevolgd door een stadsmuur. In deze omgeving, vroeger Spaans gebied, was een paar jaar geleden Polisario nog actief.

Het laatste deel van de weg gaat door een belastingvrije zone, dit om Marokkanen naar dit onaantrekkelijke gebied te lokken.

[20-10-1996, Zuid Marokko]

Wie denkt dat in de woestijn altijd de zon schijnt, kunnen we uit de droom helpen. In menige woestijn hebben we hevige regenbuien gehad. Hier in Zuid Marokko zijn er wel wolken (bij de zonsopkomst), maar blijft de regen uit.

[19-10-1996, Zuid Marokko]

We zien veel dromedarissen, maar soms is er zelfs voor hun te weinig te eten; ook zien we kleine holletjes van onder andere hagedissen, witte ibissen en roofvogels.

[20-10-1996, richting Dakhla]

Vandaag een lange rit door de woestijn naar Dakhla. We staan hier op een vlakte zonder enige markante punten.

[20-10-1996, richting Dakhla]

Het laatste stuk naar Dakhla gaat over een schiereiland. De wind buldert werkelijk door de truck met opgerolde zeilen, maar biedt geen enkele verkoeling.