[22-9-1997]

Vandaag rijden we van Kashgar over de Karakoram Highway naar het Karukul meer. We bezoeken onderweg de maandagmarkt van Upal. Ook hier weer een gekrioel van ezelkarretjes, maar toch wat minder massaal dan gisteren in Kashgar.

[22-9-1997]

In Upal bezoeken we ook de tombe van Mahmut Kashgari, een belangrijke Oeigoerse nationale figuur. Hij heeft o.a. in de 11e eeuw een Turks woordenboek samengesteld. Het museumpje heeft betere tijden gekend.

Informatie is te vinden op de Engelse Wikipedia.

[22-9-1997]

Vanuit Upal gaan we verder over de Karakoram Highway, één van de meest spectaculaire wegen die je je door de bergen voor kan stellen. De Karakoram Highway is een prestigeproject van China en Pakistan. Het hoogste punt is de Khunjerab pas op 4730m. De pas vormt de grens tussen China en Pakistan. De Karakoram Highway loopt door vier indrukwekkende bergketens: de Pamirs, de Karakoram, de Hindu Kush en de Himalaya. Het gebergte is nog relatief jong, en ontstaan doordat het Indiase subcontinent opbotste tegen het Aziatisch continent. De Indiase plaat is daarbij onder die van Azië geschoven en door de kracht van die botsing is aan de Aziatische zijde de Karakoram en aan de Indiase zijde de Himalaya ontstaan. Tussen de ketens is nu een soort bufferzone waar vroeger de zee was en nu de Indus stoomt. De bergen zijn, omdat ze nog relatief jong zijn, heel hoog, steil en grillig. Er zijn bergen bij van boven de 8000m en veel van boven de 7000m.

We hebben ongelofelijk veel geluk met het weer: heldere luchten, weinig wolken en daardoor prachtige uitzichten op de bergen.

[22-9-1997]

De eerste dag op de Karakoram Highway overnachten we in China aan het Karakul meer, met uitzicht op de Mustagh Ata (betekent vader van de ijsbergen) van 7546m. Zeker met het licht van de ondergaande zon er op een prachtig gezicht.