[15-9-1997]

De tweede dag (maandag) komen we echt in de bergen. We passeren de Ala-Bel pas op 3330m. Ala-Bel betekent veelkleurig en dat zijn de bergen ook. Heel indrukwekkende bergen: grillig, onherbergzaam en hier en daar zien we besneeuwde toppen. Ook zien we de eerste ‘yurts’, dat zijn de tenten van de nomaden die hier leven. Vanaf het voorjaar tot het najaar trekken die met hun kuddes schapen en paarden de bergen in. We overnachten in de Susamir vallei aan een riviertje op 2600 meter. Hier is het ’s avonds ook al best koud, en het wassen ’s morgens vroeg is ook een frisse aangelegenheid.

[16-9-1997]

Foto: nederzetting bij ochtendwandeling.

De crew heeft 's ochtends tijd nodig om alles weer in te pakken. Wij lopen, net als gisteren, een flinke tijd vooruit totdat de truck ons inhaalt. We passeren een paar kleine nederzettingen met houten keten en een soort metalen woonwagens. Alles groezelig en triest. De mensen kunnen hier tussen juni en september werken; daarna liggen er pakken sneeuw.