[19-4-1998]

Foto: toen was het nog rustig in Damascus.

Na het bezoek aan Palmyra vertrekken we aan het eind van de dag naar Damascus. Daar kamperen we uiteraard niet wild, maar op een echte camping, een flink eind van het centrum.

[20-4-1998]

Foto: gevel van Omayyad Moskee.

De belangrijkste moskee van de stad, de Omayyad moskee, is gebouwd op de fundamenten van een veel oudere kerk. De moskee is zowel van binnen als van buiten indrukwekkend om te zien en van enorme afmetingen. In de moskee ligt in een tombe het hoofd (en mogelijk, maar niet zeker, ook de rest) van Johannes de Doper. In een andere tombe ligt het hoofd van Hussein, zoon van Ali, die weer de neef van Mohammed, de profeet was. Of het hoofd er echt ligt weet niemand echt zeker, maar veel maakt dat niet uit. Voor de Moslims is het (net in deze tijd van het jaar) een belangrijke pelgrimsplaats. In de moskee zit een grote groep mensen die luistert naar een man die een donderpreek houdt. Tot onze verbijstering zit het grootste deel van de groep, zowel de vrouwen als de mannen, hartgrondig te snikken. Niet een beetje te snuffen, maar met lange uithalen jammerend. Onze gids Fatima legt uit dat ze herdenken dat zij (hun voorouders) die arme Hussein vermoord hebben, en dat ze daar nu erge spijt van hebben. Zo’n groepsverdriet komt op ons wel vreemd over (per slot was Hussein anders ook al honderden jaren dood geweest), maar maakt ook wel erg veel indruk.

Zeer uitgebreide informatie op de Engelse Wikipedia.

[20 en 21-4-1998]

Foto: in de Saida Ruqqaya moskee.

Verder zijn er in Damascus nog veel meer dingen te zien. De Iraanse moskee (Saida Ruqqaya), een heel leuk medisch museum, rijke koopmanshuizen en een hele uitgebreide souk (= markt). Gelukkig zijn we hier 2,5 dag, zodat we heel veel van de dingen die we willen zien ook kunnen doen.