[17-3-1999]

Na één dagje Manaus gaan we doen waarvoor we hier gekomen zijn. We gaan op pad voor een vierdaagse jungletocht in de Amazone. Onze basis voor die vier dagen is de boot waarmee we rondvaren, en van waaraf we af en toe uitstapjes maken. Eigenlijk moet ik eerst beginnen met te vertellen dat we in die vier dagen wel in het Amazone gebied zijn, maar dat het niet lukt om in die tijd echt het maagdelijke, onaangetaste regenwoud te zien. Wat wij te zien krijgen is het randje van de Amazone, beïnvloed door de mens. Het is een eerste indruk van een onmetelijk (ong. 100 maal Nederland) gebied.
Voor ons is zo’n eerste kennismaking een geweldige ervaring. Vier dagen dwalen door een fascinerend groen gebied vol exotische verrassingen. Onze groep is verdeeld over twee boten. Wij reizen met negen passagiers, twee gidsen, een kapitein, een kok en een manusje van alles. De andere boot zien we wel zo nu en dan, maar we opereren meestal onafhankelijk van elkaar. Veel leuker zo’n iets kleinere groep.

[17-3-1999]

De eerste dag doen we wat dingen rondom Manaus.
We varen naar de ‘ontmoetingsplaats van de twee rivieren’, waar de Rio Negro en de Rio Salimoës samenkomen. De Rio Negro komt uit Venezuela, is zwart van kleur door de afbraak van organisch materiaal en stroomt met zo’n 4 km per uur. De Rio Salimoës is bruinig van kleur door al het sediment dat hij, afkomstig uit de Andes meevoert. De Salimoës heeft ook meer haast, hij stroomt met 8 km per uur. Door alle verschillen (dichtheid, stroomsnelheid, temperatuur) lukt het ze niet goed om te mengen. Over een gebied van 8 km zie je de twee rivieren bruin en zwart naast elkaar stromen met wat kleine mengkolkjes in het midden. Pas waar ze echt uitstromen in de Amazonerivier zijn ze gemengd, en hebben ze de bruinige Amazonekleur.

[17-3-1999]

Vandaag zien we ook in het echt de enorme Victoria regia (niet bloeiend), de waterlelie met de grote ronde bladeren met een opstaand randje.

[17-3-1999]

Op de boot van Belem naar Manaus hebben we, vanwege onze mooie hut met bedden, de hangmatten gemist, maar nu krijgen we voor drie nachten een herkansing. De eerst nacht aan boord installeren we ons om half 11 in de hangmat. We houden het exact 2 uur, tot half 1 vol en dan geven we op. Liggen in een hangmat gaat nog best, maar door de golven beweegt de boot, en doordat de boot beweegt gaan de hangmatten schommelen. We botsen beurtelings tegen elkaar en tegen onze respectievelijke andere buurman. Dat is geen slapen.
Als ik mijn armen uitstrek kan ik net bij de grond en zo kan ik het schommelen tegenhouden. Ooit geprobeerd om met je handen stijf op de vloer, liggend in een hangmat te slapen? Ik kan het afraden. Om half 1 knopen we de hangmat los en gaan op de hangmat op het dek liggen. Wel hard, maar het schommelt tenminste niet.
Zo slapen we een stuk beter.