[26-5-2017]

Omdat het Poda complex (beschermd vogelgebied) pas om negen uur opengaat, gaan we eerst weer even langs bij Lake Mandrensko. Daar zien we o.a. een groep kemphanen.

[26-5-2017]

Voordat we Sozopol verlaten gaan we nog langs bij het Poda complex. Sinds 1989 is Poda door de regering tot beschermd gebied verklaard en het gebied wordt nu volledig beheerd door de Bulgaarse vogelbescherming (Bulgarian Society for the Protection of Birds (BSPB)).
Ondanks dat het gebiedje maar heel klein is, is 65% van alle vogels van Bulgarije er te zien. Sommige op doortrek (Poda ligt op de Via Pontica de belangrijke Oost-Europese vogeltrekroute), andere soorten broeden er waaronder lepelaars, ibissen, sternen en veel soorten reigers. De aalscholvers hebben hier voor een unieke woonlocatie gekozen: ze broeden met honderden tegelijk in de hoge elektriciteitsmasten.

[26-5-2017]

Foto: baby kluut aan de kust bij Pomorie

Tussen Burgas en Pomorie stoppen we ook nog even bij de zoutpannen van Pomorie. Aan de niet meer in gebruik zijnde zoutpannen valt weinig te zien, maar de baby kluut aan de kust maakt veel goed.

[26-5-2017]

Foto: St. Stephan Kerk in Nesebar

Als we in Poda uitgekeken zijn gaan we verder langs de Zwarte Zee kust richting noorden. We stoppen na Pomorie in Nesebar, een stadje met historisch centrum met authentieke huisjes, handenvol mooie kerkjes en gezellige steile keienstraatjes. Het geheel was omgeven door een stadsmuur, waarvan nog gedeeltes te zien zijn. Het centrum staat dan ook volledig terecht op de Werelderfgoedlijst.
Nesebar is niet alleen bezienswaardig, het is er ook toeristisch en voor het eerst lopen we tussen veel andere toeristen. Niet heel gek, want mensen gaan nu eenmaal naar toeristische plekken. Wat wel heel raar is, is dat de stad vergeven is van de souvenirwinkels die de mooie gevels en straatjes verpesten met hun uitgestalde bloesjes, zonnepetjes, prulsieraden, nepschilderijtjes, breed aangekondigde menu’s en ga zo maar door. Het is merkwaardig dat Unesco, die toch ook zeer kritisch hoort te zijn op dit soort zaken, dat allemaal maar goedvindt. Volgens Vladimir heeft de middenstand van Nesebar de lokale waarnemer van Unesco omgekocht. Het wordt dan hoog tijd voor job-rotation. Overigens kunnen we de pannekoeken en de ijsjes uit Nesebar aanbevelen. De ijsjes betaal je hier per gewicht.

[26-5-2017]

Foto: het apenverblijf in Goritsa Zoo.

Tussen Nesebar en Varna stoppen we bij een dierentuintje, Goritsa Zoo, om te kijken of er een speciale vliegenvanger, waarvoor nestkastjes opgehangen zijn, te vinden is. De dierentuin is een soort uit de hand gelopen kinderboerderij met veel grote, volledig van hout gemaakte hokken die in kronkelige straatjes staan opgesteld. Met uitzondering van een ruime kooi met aapjes hebben ze uitsluitend dieren als konijnen, meer konijnen, nog meer konijnen, duiven, kippen, geiten en meer duiven. De varkens, hertjes en wat pony's lopen elk in hun ruime verblijf, ook weer omgeven door een omheining van hout. In een groot hok zit een kat klaaglijk te mauwen. Waarom die in een hok zit, weten we niet. De pauw schreeuwt ongeveer even vaak, maar duidelijk harder. De vliegenvanger zien we niet. Alle nestkastjes zijn gekraakt door musjes.

[26-5-2017]

Door alle extra stops zijn we pas laat in Varna, zodat we daar de Romeinse baden alleen van buiten kunnen zien en een snel rondje om de kathedraal en opera doen.
Voordat we naar ons hotel in Balchik gaan, slaan we nog even af naar een vallei waar collega’s van Vladimir recent een oehoe hebben gezien. De oehoe laat zich pas zien als het al aardig begint te schemeren. Vladimir vindt er eerst een voor ons die behoorlijk verstopt zit tussen de takken, maar later vindt hij een tweede die veel zichtbaarder is. We horen de oehoe roepen en door de scope kan je hem ook zien roepen. We kijken tot het te donker is om nog echt iets te zien. Om half tien zijn we bij het hotel en als we op de kamer zijn wijst de klok al 11 uur aan.