[14-7-2017]

Foto: onze tent op de 'camping' bij Gardur. De gebouwen op de achtergrond behoren niet de camping. Er is daar vroeger een restaurant geweest, maar dat functioneert al een tijdje niet meer.

Op 13 juli zijn we in IJsland aangekomen voor een rondreis van bijna drie weken. We reizen dit keer met een kleine groep bestaande uit vijf deelnemers: C. en E. uit Utrecht, M. uit Amsterdam, R. de vogelgids en reisleider uit Friesland en R2, de assistent reisleider en neef van R. afkomstig uit Canada. We maken een kampeerreis door IJsland en reizen in twintig dagen heel IJsland rond waarbij we niet alleen de spectaculaire vulkanische verschijnselen van IJsland gaan bekijken, maar ook naar punten gaan om vogels te bekijken. Met uitzondering van R2 reizen we allemaal met dezelfde vlucht naar IJsland waar een Nederlands busje voor ons klaar staat. We hoeven niet vroeg op te staan voor de vlucht, we vertrekken pas om half tien ‘s avonds.

Nadeel daarvan is wel dat we laat op IJsland aankomen. Alhoewel de klok op IJsland pas op kwart voor elf staat als we landen, is het voor ons inmiddels kwart voor één ‘s nachts en dan moet R. eerst de bus nog zien te vinden en moeten we naar de camping rijden. We hebben ons eigen tentje mee, of eigenlijk is ons tentje vooruit gereisd. De tent is samen met de slaapzakken en de slaapmatjes in het busje met de boot gegaan en heeft er inmiddels al een heel rondje IJsland op zitten. De tent heeft dus al heel wat meer van IJsland gezien dan wij. Bij aankomst op de camping staan er al drie tenten die door de vorige groep zijn gebruikt. Twee kleine slaaptentjes en een grote witte tent die we kunnen gebruiken om te eten, ‘s avonds te zitten en ander gemeenschappelijk vermaak. Ons tentje staat natuurlijk nog niet en eerst overwegen we om dan maar in de grote tent te slapen, maar uiteindelijk besluiten we ons tentje toch maar op te zetten. Als we klaar zijn om naar bed te gaan, wijst de IJslandse klok half twee aan. Dat heb je niet echt door, want het wordt in deze tijd van het jaar op IJsland niet echt donker.

‘s Morgens als we opstaan na een heerlijke warme nacht in de mummieslaapzakken is het nog droog als we naar de douche lopen. Douche is eigenlijk niet het goede woord, want er zijn op de camping helemaal geen douches, er zijn twee wasbakken. Eigenlijk is ook dat nog overdreven. Er zijn twee wc’s met een wastafel. De twee wc’s zijn alle faciliteiten die de ‘camping’ biedt, maar goed voor twee nachten is dat goed genoeg. De ‘camping’ is eigenlijk een grasveld met een wc blok bij de twee vuurtorens. Het is een mooi punt waar dan ook veel toeristen komen kijken (en naar de wc gaan).

[14-7-2017]

Foto: vrouwtje eidereend met jongen bij de kampeerplek in Gardur.

De eerste ochtend haasten we ons niet. R2, de neef uit Canada, komt om 5 uur ‘s morgens aan en moet door R. van het vliegveld gehaald worden, maar vanwege de late aankomst gisteren gaat die pas om zeven uur op pad en neemt dan op de terugweg gelijk alle spullen voor het ontbijt mee.
Tegen acht uur laat IJsland zien dat alle berichten over het weer kloppen. Het regent, en waait en de lucht is grijs. Omdat het geen zin heeft om zo op pad te gaan om vogels te zoeken, besluiten we rustig aan te doen, maar zien wel al wat bij de kampeerplek die aan de kust ligt.

[14-7-2017, Reykjanes]

Foto: IJslandse grutto.

Tegen 12 uur lijkt het iets droger te worden en gaan we op pad. Vandaag willen we vanuit Gardur Reykjanes bekijken.
Reykjanes ligt op een smalle landtong in het uiterste zuidwesten met vele warme bronnen. Het schiereiland is eigenlijk een voortzetting van de Midden Atlantische Rug, die de Noord-Amerikaanse plaat en de Euraziatische plaat – twee immense aardschollen – elk jaar ongeveer 2 cm uit elkaar duwt. Het schiereiland bestaat uit uitgestrekte lavavelden met zwart lavazand en grote stenen.

[19-7-2017, Snaefellness]

Foto: groene nachtorchis (Dactylorhiza viride)

E. weet veel van planten en ik heb van internet een verzameling plaatjes van IJslandse bloemen geprint die we gebruiken als ‘plantengids’ en op die manier kunnen we heel veel zaken thuis brengen.

Deze aan te bevelen website is Natuur van IJsland.

[14-7-2017, Reykjanesviti]

Foto: regendruppels op de lens zijn niet te vermijden bij Reykjanesviti.

De regen houdt aan en vandaag gaat de uitspraak ‘Als het weer in IJsland je niet bevalt, wacht dan 10 minuten’ echt niet op. Als we bij de Hafnaberg zijn, een van de bekendste vogelrotsen van IJsland, komt de regen met bakken uit de lucht en slaat door de stormachtige wind met harde vlagen tegen de auto. De wandeling naar de vogelrots is ongeveer 3 km (enkele reis) en nu dus niet te doen. We beginnen maar vast aan de meegenomen broodlunch terwijl we wachten op droger weer.
Als het na de lunch nog steeds nergens naar lijkt, geven we op en gaan we verder naar Reykjanesviti, waar we door de hevige regen maar heel kort blijven.

[14-7-2017, Reykjanesviti]

Foto: het beeld van de reuzenalk bij Reykjanesviti.

De volgende stop op Reykjanesviti is bij het standbeeld voor de inmiddels uitgestorven reuzenalk. De stumper kon niet vliegen en was dus een gemakkelijke en vanwege zijn vet gewaardeerde prooi voor de zeelieden.
Behalve het standbeeld van de reuzenalk zien we ook echte vogels, maar vanwege de regen is het zicht beperkt en is kijken en fotograferen erg lastig. Voordeel is wel dat we al op de eerste dag van onze reis onze speciaal voor IJsland aangeschafte regenkleding aan kunnen. We hebben een soort kruising tussen een poncho en regenjas die over de rugzakjes past en mouwen heeft. Aangezien ze er maar in één maat zijn, ben ik bij regen goed in plastic verpakt.

[14-7-2017, Reykjanesviti]

Foto: dampen bij een inmiddels ingestort platformpje.

We stoppen op Reykjanes ook nog voor bijzondere geologische verschijnselen. We kijken op een brug uit op de Midden-Atlantische rug en zien aan de ene kant de Noord-Amerikaanse schol en aan de andere kant de Euraziatische schol.
In de buurt van de Blue Lagoon (waar we niet in gaan) zien we overal de stoom uit de grond komen. Bij een enorme stoomwolk zien we een geiser af en toe door de stoom heen water spuiten. De druppels worden meteen meegenomen in de stoomwolk.

[14-7-2017, Reykjanesviti]

Foto: de krater met volop bloemen (al zijn die hier niet te zien).

Bij een kratermeertje zien we een ijsduiker en aan de andere kant zien we een krater die volledig begroeid is met de prachtigste bloemen. Het staat er vol met orchideeën, de mooie achtster en een piepkleine vrouwenmantel.
Op de terugweg doen we boodschappen voor het avondeten en Rik en ik koken de eerste avond. Na het eten is het eindelijk droog – Rik ziet zelfs blauw in de lucht – en gaan we nog even bij de vuurtoren kijken. We zien er veel: prachtige Jan van Genten, de wat lompe Noordse stormvogel en een zeehond die af en toe uit het water opduikt. Al met al hebben we deze eerste natte dag toch goed weten te vullen, maar we hopen toch op iets beter weer voor de rest van de trip.

[15-7-2017, Hafnaberg]

Foto: overal in IJsland staat volop tijm, ook bij Hafnaberg.

Na twee nachten Gardur breken we op en gaan we verder richting Þingvellir. Vandaag starten we met droog weer wat erg fijn is als we de tenten af moeten breken. Omdat gisteren het uitstapje bij Hafnaberg met de vogelkliffen mislukt is, gaan we daar nu heen. Het weer is vandaag vriendelijker. Het is droog en waait minder.

[15-7-2017, Hafnaberg]

Foto: het pad naar de vogelkliffen.

Vanaf de parkeerplaats moet je nog ongeveer drie kilometer lopen naar de vogelkliffen van Hafnaberg. Het pad gaat door een vlak, kaal landschap, met hier en daar wat lage bloemetjes.
Aan het eind van de trip, op 31 juli, gaan we er nog een keer heen. Het is dan al enige tijd droog geweest en het fijne zwarte zand is daardoor erg mul geworden zodat het drie kilometer heen en terug sjokken geblazen is. Vandaag is het op de heenweg droog, maar aan het eind van de terugweg regent het alweer.

[15-7-2017, Hafnaberg]

Foto: zeekoeten.

De vogelkliffen bij Hafnaberg zijn geweldig. De steile rotsen zitten bomvol vogels: vooral drieteenmeeuwen, maar ook zeekoeten en aalscholvers hebben er hun nest gemaakt. De jonge drieteenmeeuwen zijn aandoenlijke kuikens die vooral geen onverhoedse bewegingen moeten maken. Doen ze dat wel, tuimelen ze van de rotsrichel en belanden in zee. Omdat ze nog niet kunnen vliegen of zwemmen, is dat onherroepelijk het einde van hun korte leventje.

[15-7-2017, Hafnaberg]

Foto: jan-van-gent.

Op Reykjanes zien we veel jan-van-genten, maar de meeste vliegen ver weg boven zee. De vogel op de foto is bezig op te stijgen na een landing op zee.
Later, bij Raudinupur, zullen we jan-van-genten in grotere aantallen redelijk dichtbij zien.

[15-7-2017, Hafnaberg]

Foto: vogelkliffen bij Hafnaberg.

We zien bij Hafnaberg ook zwarte zeekoeten, alken en zelfs papegaaiduikers. Zijn de vogels al een feest, de planten zijn net zo leuk en we vinden een mooi varentje, lepelblad en nog veel meer mooie dingen. De meeste groepsleden zijn echte vogelaars en dus veel beter en sneller dan wij in het vinden en herkennen van vogels. Maar met zoveel vriendelijke leermeesters zie ik uiteindelijk ook wel bijna alles. Rik houdt bij de kliffen een gepaste afstand in acht.