[17-7-2017]

Foto: Hvalfjörður, onderweg van Þingvellir naar Borgarnes.

Vanaf Þingvellir rijden we naar Arnarstapi dat op het Snaefellness schiereiland ligt. Het is een mooie tocht en het landschap blijft onveranderd mooi en steeds wisselend. We rijden een tijdje langs het fjord Hvalfjörður. Er gaat ook een tunnel onder het fjord, dat scheelt een uur rijden, maar dan mis je de uitzichten.

[17-7-2017]

Foto: een ijsduiker op Snaefellness.

Het landschap naar Snaefellness is steeds wisselend. We zien verse lavavelden met weinig begroeiing, nattige veengebieden, rijkbloemige graslanden en hellingen met dwergberk, wilgen en een heide-achtige vegetatie. Overal zien we waterpoeltjes met als het meezit ijsduikers, er stromen vriendelijke riviertjes en vaak rijden we tussen lage bergen door.

[17-7-2017]

Foto: een strand op Snaefellness.

We lunchen op Snaefellness op een in aanbouw zijnde camping met uitzicht op iets wat op strand lijkt. De storm buldert en de Noordse sterns cirkelen boven ons.

Snaefellness is een 90 km lang schiereiland aan de westkant van IJsland met spectaculaire bergen en steile kliffen waar veel vogels nestelen. Het schiereiland bestaat uit een lange bergrug met helemaal in het westen de hoogste top de Snaefellsjokull (1446 m). Aan de zuidzijde ligt een strook laagland. Het schiereiland heeft talloze kraters en lavavelden. De Snaefellsjokull gletsjer ligt in de krater van een vulkaan, die in de wijde omtrek te zien is.

[17-7-2017]

Foto: het haventje van Arnarstapi.

Tijdens de rit naar Arnarstapi hebben we koud en winderig, maar redelijk weer en het blijft droog totdat de tenten staan. De wandeling die we voor ‘s middags gepland hebben, lukt niet, maar na het eten kunnen we – zij het met koud weer en veel wind – nog wel even aan de kust kijken.
De kust bestaat hier uit grillig gevormde basalt rotsen met in elke hoekje een nest van Noordse stormvogels of drieteenmeeuwen. Een jonge drieteenmeeuw lijkt uit zijn hoge rotsnest gevallen te zijn. Net boven de hoogwaterlijn zit hij aan zijn veertjes te plukken in de vaste overtuiging dat paps en mams wel komen. Het is nu laag water en omdat hij geen idee heeft van getijden, maakt hij zich geen zorgen over wat er straks gaat gebeuren. Het lijkt dat zo’n 8 meter boven hem een van de ouders inmiddels het jong mist. Maar in plaats van even goed te zoeken, blijft de ouder verbaasd in het lege nest zoeken en krijst met zijn bek wagenwijd open. Dat helpt niet. Als we weggaan is de situatie nog onveranderd en we vrezen dat het jong niet door paps en mams drieteenmeeuw gevonden wordt. Een grote golf tijdens hoog water is voldoende om het bolletje dons van de rots te spoelen.

[18-7-2017]

Foto: papegaaiduikers in zee bij Arnarstapi.

In Snaefellness willen we ‘s morgens een wandeling maken en daarna een rondrit naar mooie plekken. Als we opstaan is het nog droog, maar al tijdens het ontbijt begint het te regenen. We doen dus maar rustig aan en als het wat droger wordt, gaan we alsnog op pad voor de wandeling rondom Arnarstapi.
Gisteren hebben we een eend gevonden die de vogelaars voor een raadsel plaatst en die een vrouwtje harlekijneend blijkt te zijn. Vandaag zien we meerdere mannetjes – die prachtig gekleurd zijn – en vrouwtjes. Ook zien we papegaaiduikers in zee zwemmen.

[18-7-2017, Arnarstapi]

Foto: natuurlijke bogen bij de kust van Arnarstapi

Helaas kunnen we bij Arnarstapi niet al te lang van de wandeling genieten (2,5 – 3 km één kant op en dan weer terug), omdat het opnieuw begint te hozen. Gecombineerd met de harde wind en de lage temperatuur maakt dat de wandeling niet echt aangenaam, dus keren we terug naar huis en rijden met de bus naar het eind van de wandeling om daar koffie te drinken.
Als het iets droger is geworden besluiten we naar een krater verderop te rijden zodat we die kunnen beklimmen (een lage krater met een comfortabele trap). Helaas giet het van de regen als we daar aankomen, zodat we – met uitzondering van E. – in het busje op betere tijden blijven hopen. Als die uitblijven keren we terug naar huis voor de lunch.
De regen weet niet van ophouden, zodat we nu met z’n allen in de grote tent zitten terwijl het buiten stormt en het water met bakken uit de lucht komt. Onder de grote tent zit nu een grote waterbobbel en we durven niet bij ons kleine tentje te gaan kijken of daar nog alles goed gaat. Maar: het tentje heeft de storm en de hevige regen prima doorstaan. In de grote gezamenlijke tent is wel wat water door de katoenen wanden naar binnengekomen, maar ook dat valt mee.

[19-7-2017, Snaefellness]

Foto: landschap op Snaefellness

Na de verregende dag van gisteren zijn we erg blij met een droge nacht en een droge dag. Vandaag kunnen we vanaf Olafsvik een boottocht maken om walvissen te zien. Normaal gesproken zou ik natuurlijk ook de walvissen willen zien, maar na de hangdag van gisteren hebben we meer zin om lekker te lopen en wat van Snaefellness te zien. We splitsen de groep vandaag daarom op. M., R2 en R. willen graag met de walvistocht mee en wij gaan samen met C. en E. wandelen. Alhoewel we uren onderweg zijn, is de gelopen afstand te verwaarlozen. We zien zoveel en gezamenlijk nemen we tijd voor alle bloemetjes.

[19-7-2017, Snaefellness]

Foto: groene nachtorchis (Dactylorhiza viride)

E. weet veel van planten en ik heb van internet een verzameling plaatjes van IJslandse bloemen geprint die we gebruiken als ‘plantengids’ en op die manier kunnen we heel veel zaken thuis brengen.

Deze aan te bevelen website is Natuur van IJsland.

[19-7-2017, Snaefellness]

Foto: papegaaiduiker op Snaefellness

Bij de vuurtoren op Snaefellness zien we nog papegaaiduikers, zeekoeten met kuikens en alken en later vindt E. nog een paarse strandloper voor me.