[13-9-2016]

Bij de Udayana lodge zouden we met Nyoman een vroege wandeling over het terrein doen, maar ze stelt voor ons mee te nemen naar een ander gebied waar we meer vogels kunnen zien. Nyoman is een schat en doet alles om het ons nog meer naar de zin te maken. We lopen rond op het terrein bij de waterzuiveringsinstallatie en zien inderdaad veel en weer nieuwe vogels. De lucht is steeds angstwekkend grijs en na twee uur moeten we de wandeling opgeven vanwege de regen. We hadden voor na het ontbijt nog een wandeling samen door de tuin gepland, maar de regen gooit roet in het eten en dus zitten we onder het afdakje op ons terrasje en is er tijd om de achterstallige administratie bij te werken.

[13-9-2016]

Er loopt een soort wandelpromenade langs de kust naar de tempel toe en van daaraf heb je echt fraaie uitzichten. De tempel staat prachtig op de uitstekende rotspunt en de hoge veeldakige torens steken ver boven zee mooi tegen de lucht af. De tempel zelf is niet heel spectaculair, de standplaats wel.

Overlast van apen

Gelukkig wordt het na de lunch droog, want 's middags staat de Uluwatu tempel op het programma. De Uluwatu tempel torent hoog op een steile klif boven de oceaan uit. Je moet hier aan het eind van de middag zijn om van de zonsondergang bij de tempel en de oceaan te kunnen genieten. Dat weet iedereen op Bali en aangezien het een van de hoogtepunten van Bali is, wemelt het er van de toeristen. Van te voren zijn we gewaarschuwd dat de apen hier erg brutaal zijn en vooral dol zijn op glimmende dingen, dus oorbellen en kettinkje blijven vandaag thuis en Riks bril zekeren we met het touwtje van mijn bril. Rik is vrij gehandicapt zonder bril en mijn Kruidvat-leesbril is gemakkelijk te vervangen. De aapjes gedragen zich zeer welopgevoed. Er zitten weinig op de balustrade en ze hebben geen interesse voor de toeristen. Omdat er zaterdag een grote ceremonie in de tempel is en de apen dan de offergaven voor de goden niet op mogen eten, zijn rangers vandaag bezig om de apen op afstand te houden. Ze verjagen de apen door stenen te gooien (niet direct naar de apen, maar om ze weg te jagen) en maken aapachtige geluiden met een gorillamasker voor. Heel grappig, want er is geen enkele reden om te veronderstellen dat een masker van een Afrikaanse mensaap voor een Indonesische makaak afschrikwekkender is dan een schreeuwende mens.

[13-9-2016]

Na de tempel hebben we om zes uur een dansvoorstelling. Net als bij de opera krijgen we een samenvatting van het verhaal in vier bedrijven en net als bij de meeste opera's is het een ingewikkeld en onwaarschijnlijk verhaal. De voorstelling is zonder instrumenten; een groep mannen vormt met hun stemmen een soort orkest dat de dansers begeleidt. De Balinese dans in het algemeen met de subtiele hand- en oogbewegingen is niet echt aan ons besteed en het eerste bedrijf is lang en heeft na verloop van tijd voor ons wel lang genoeg geduurd. Maar daarna gaan we het echt leuk vinden. Dan komt Hanoman, de Hindoe-aapgod te voorschijn en die gedraagt zich echt als een aap. Hij komt klimmend door de boom aanzetten, springt van een hoge muur en rent dwars door het publiek en plaagt toehoorders door hun haar te gaan vlooien. Daarna komt er een Balinees uitgedost figuur met de rol van clown en Hanoman laat later een bloedstollende vuurdans zien, waarbij hij door en in de vlammen springt. Er zit nu vaart in de voorstelling en al met al is het een leuke show. Enige overeenkomst tussen het verhaal op papier en de show hebben we overigens niet kunnen ontdekken, maar dat zal aan ons liggen.

Weer een stranddiner

Omdat we thuis al weinig vlees eten en elke dag vlees vrij snel teveel vinden en omdat we op afgelegen plekken in natuurparken zitten, zijn we deze reis vegetariër. Daar wordt overal keurig rekening mee gehouden en we krijgen steeds prima en gevarieerd eten. Deze avond staat er als speciale traktatie een diner in een sjiek visrestaurant op het strand(!) gepland, maar Nyoman zou Nyoman niet zijn als ze daar al niet iets voor geregeld had. Ze heeft gebeld met het visrestaurant en ze kunnen ook een vegetarische maaltijd regelen. Daarmee heeft het restaurant zichzelf overschat. We krijgen een schaal gestoomde rijst, tofu waar niets mee gedaan is en een bak met tempeh waar wel iets mee gedaan is en waar nu echt een vieze smaak aan zit. Daarnaast krijgen we twee lauwe gebakken eieren. We werken wat van de droge rijst met saaie tofu en gebakken ei naar binnen, maar een feestmaaltijd? Nou nee. Het toetje bestaat uit een stukje watermeloen, een stukje harde gewone meloen en een half plakje ananas. Zelf het schaaltje pinda's stelt teleur: ze zijn gezoet. Dit is echt nep. In verhouding lijkt dit echt een duur restaurant en ze hebben echt hun best niet gedaan. We hebben het hart niet om Nyoman te vertellen dat het eten niet lekker was, want ze doet zo haar best om het ons helemaal naar de zin te maken en is zo bezorgd dat iets niet goed zou zijn. Zij kan er echt niets aan doen. We vertellen het na terugkomst wel aan Annemiek van het reisbureau en dan kan die op subtiele wijze wel inbrengen dat vegetariërs beter naar een ander restaurant kunnen worden gebracht.