[19-9-2013]

Door de geïsoleerde ligging in de Hoge Kaukasus heeft Svaneti altijd weinig last gehad van leiders van buitenaf. Zelfs in de Sovjettijd kon Svaneti zijn traditionele leefwijze aardig volhouden. Kenmerkend voor Svaneti zijn de zogenaamde koshki, stenen verdedigingstorens, die veelal uit de 9e of 10e eeuw stammen. Bovenin die torens zijn schietgaten, van waaruit je wel kan schieten, maar niet door een tegenstander geraakt kan worden en zo konden de Svan de boze buitenwereld tegenhouden. Verder beschermden de torens de bewoners ook tegen een van boven komend gevaar: lawines. Bij invasies in Georgië werden iconen en andere religieuze kunstschatten naar de dorpjes in Svaneti gebracht. Daarnaast heeft Svaneti zelf ook een zeer rijke kunstschat op het gebied van religieuze kunst. Fresco's en iconen uit de 9e – 11e eeuw zijn hier nog veel te vinden.
Ook landschappelijk mag Svaneti er zijn. De vele kleine dorpjes, elk met een vracht aan stenen torens, temidden van grazige weiden zijn al prachtig, maar de ligging tussen de bergen met overal bos in herfstkleuren, maakt het geheel nog mooier. Hoog boven de dorpjes uit rijzen de reuzen van de Kaukasus met hun besneeuwde toppen en gletsjers van boven de 4000 m op. Dit geheel van landschap en dorpjes staat dan ook volledig terecht op de wereld erfgoedlijst van de Unesco.