[13-9-2007, Samara]

We bezoeken het Ulyanov huis, het huis waar Lenin (die oorspronkelijk Ulyanov heette) met zijn familie van 1890 tot 1893 heeft gewoond. Als je ergens binnenstapt, is het altijd meteen duidelijk dat je buitenlander bent, omdat je geen woord Russisch verstaat of spreekt. Zo ook hier. Maar hier wordt er gelijk een mevrouw ingeschakeld omdat ze buitenlandse talen spreekt. Ze verontschuldigt zich, ze spreekt geen Engels. Ze blijkt wel Spaans te spreken en wil ons wel rondleiden door het huis. Ze blijkt vrijwilliger bij het museum te zijn en met een groep dames handwerken te maken en vaak te exposeren in het museum. Ze is Russisch, maar heeft een aantal jaren in Chili gewoond, vandaan dat ze Spaans spreekt. En zo komt het dat wij een schitterende Spaanstalige privé-excursie krijgen in het Ulyanov-huis.

Lenin's moeder was een arme weduwe met een groot gezin. Ze moest vaak wegens geldgebrek verhuizen. In dit huis heeft de familie drie jaar gewoond op kamers die ze huurden van een rijke handelaar die beneden een winkel had in luxe goederen als koffie en thee. We moeten slofjes over de schoenen aan, omdat de houten vloeren nog origineel zijn. De mevrouw wil ons alles laten zien en daarom haalt ze alle touwtjes weg die de kamers afschermen tegen toeristen. We lopen rond in de keuken, kijken in de oven en houden de broodplank vast die Lenin's broer gefiguurzaagd heeft. In zijn moeder's slaapkamer houden we het popje van Lenin's kleine zusje vast. Het popje heeft nieuwe kleertjes gekregen omdat die vergaan waren. De meeste spullen in het huis zijn niet van de familie, maar vervangingen uit dezelfde tijd.

Voor een arme familie vinden we dat ze best een mooie ruimte hadden met z'n achten: een keuken, vijf slaapkamers en een eetkamer met een vleugel voor de muzikale vorming. Als we vragen hoe het kan dat een arme familie een vleugel had, zegt onze gids dat ze denkt dat ze vroeger minder arm waren. Zij heeft niet eens geld voor een computer, terwijl ze als vertaler werkt!

De aardige gids laat ons ook de tuin nog zien en vertelt van de speciale activiteiten die het museum organiseert. Een daarvan is de wasbeurt van al het linnengoed en de kleren. Dat gebeurt twee keer per jaar en is een grootse happening compleet met pers. Ze wijst op ons kaartje nog twee hele bijzonder huizen aan, de twee die in die tijd de duurste van de stad waren: 20.000 roebel (6000 euro). Zo'n rondleiding wil je wel in elk museum!