[12-9-2006, La Paz]

Foto: straatje richting centrum.

In La Paz zijn we al eerder geweest, en daarom blijven we er maar één dag, die we volstoppen met rondwandelen en ´s middags een excursie.
Het plein met de San Francisco kerk herkennen we van de vorige keer. De San Francisco kerk is een zwaar gebouwde kerk met dikke pilaren van grijs baksteen. De kerk is heel barok uitgevoerd, met ook uitermate (en verschillend) bewerkte zijaltaren met gemiddeld elk twee rijen van drie heiligen. Naast het uitbundig gedecoreerde hoofdaltaar zijn er ook nog twee subhoofdaltaren met drie maal drie heiligen. Aan heiligenbeelden geen gebrek hier. In een glazen kist onder het subhoofdaltaar ligt nog een heiligenbeeld als een Doornroosje te slapen.

[12-9-2006, La Paz]

Van de kerk gaan we naar het Murilloplein met veel grote regeringsgebouwen, mooi geklede vrouwen en prachtige wachters met rode rugzakjes. Om ons te plezieren voeren ze ook met veel theater het wisselen van de wacht op.

[12-9-2006, La Paz]

De indruk van de stad herinneren we ons nog wel. Overal verkeer, trufi´s die allemaal om het hardst roepen waar ze heen gaan, taxi´s en ander verkeer dat voortdurend toetert, overal straatstalletjes en verkopers die hun waar aanprijzen en overal mensen, mensen, mensen. Alle straten lopen of steil omhoog of steil omlaag. Pleinen liggen scheef en geen meter lijkt horizontaal.

Toch is er veel veranderd. De stad is in de 7 jaren dat we er niet geweest zijn moderner geworden. Er is een luxe winkelstraat met voetgangerszone (maar pas op met oversteken van de straat die die zone kruist). Het wemelt van de reisbureaus, de artesaniashops en de heksenmarkt die vroeger alleen de spullen voor de geloofsrituelen en traditionele medicijnen verkocht heeft ontdekt dat toeristen hun markt interessant vinden. Verder wemelt het ook hier van de Internet zaken, en onder de restaurants heeft ook hier het wereldwijde fastfood zijn vleugels uitgespreid.
Een mooie demonstratie van door de moderne tijd beïnvloede traditie is de Boliviaanse vrouw in kleurige kleding met lange vlechten en bolhoed die mobiel zit te bellen.

[12-9-2006, La Paz]

’s Middags vertrekken we met een bus vanaf de Plaza Isabel la Catolica (de Isabel-koningin van Columbus) voor een bezoek aan de Valle de la Luna, een stadsrondrit en het uitzichtpunt.
De Valle de la Luna is een zandsteenformatie vlak bij de stad. Een bijzonder grillig landschap waar je via kleine paadjes tussen de onregelmatige punttorens van zandsteen door kan lopen.

[12-9-2006, La Paz]

Van de stadsrondrit mis ik een groot deel, omdat mijn koptelefoon uitgevallen blijkt te zijn, terwijl ik denk dat ik niets hoor, omdat ze niets vertellen.
Hoogtepunt van de rondrit is de mirador (uitzichtpunt) van waaraf je de hele stad in de kom en overal tegen de berghellingen aangekleefd, kan zien liggen. De stad is overweldigend groot, en hier kan je dat zien.