[5-11-2015]

De rest van de dag zien we dat er in Phnom Penh gelukkig ook nog heel veel mooie en vrolijker dingen zijn en na de citytour hebben we nog tijd om de twee tempels die we gisteren gemist hebben te bezoeken.
Bij de Wat Ounalom tempel staat een mooie stupa en als we daar rondkijken komt een bejaarde monnik op ons af en maakt het deurtje van de stupa open. Hij groet alsmaar op Cambodjaanse wijze – de handen gevouwen en iets onder het gezicht of tegen de kin en dan knikken – en geeft ons een stokje wierook. Hij gebaart dat we dat in de stupa in de bak voor het beeld moeten zetten, dus dat doen we maar. Daarna roert hij met wat houtjes door een potje met troebel vocht en begint onder het mompelen van de nodige spreuken met de stokjes ons na te spatten. We zullen wel gezegend worden. Daarna gebaart hij dat ik mijn handen met de binnenkant naar boven uit moet steken en vervolgens doet hij een soort iene miene mutte met de natte stokjes om beurten op de ene en de andere hand. Mijn natgemaakte handen moet ik over mijn gezicht wrijven. Na mij krijgt Rik een zelfde beurt. We gaan er maar vanuit dat de monnik of anders Boeddha voor al deze handelingen wel een offergave wil, dus we doen wat geld in het gereedstaande schaaltje en hopen dat Boeddha daar tevreden mee is. Na zoveel zegeningen moet Boeddha wel de rest van de reis op ons passen.