[27-10-1996, tussen Choum en Atar]

De trein komt aan in Choum, landinwaarts in Mauritanië en van daar af rijden we voorlopig echt alleen nog maar in de woestijn en is het heet en droog. Overdag is het waarschijnlijk wel boven de veertig graden en we drinken liters water.

We rijden nu echt met overal zand om ons heen en de vegetatie bestaat uit af en toe acaciabomen wat droge plukken blauwgroen gras en nog wat hele dor uitziende planten. En hier wonen nog mensen ook. Het zijn nomaden die hun geiten en soms dromedarissen hoeden en van het schaarse groen laten eten. Hun water halen ze in olievaten van kilometers ver op een wagentje getrokken door een ezeltje. Ze wonen in tenten of rieten hutten met een mat op de vloer en verder vrijwel niets.

[27-10-1996, tussen Choum en Atar]

Er is enige afwisseling met het zand, maar droog blijft het.

[27-10-1996, tussen Choum en Atar]

Wat acacia's ter afwisseling.

[27-10-1996, tussen Choum en Atar]

[27-10-1996, tussen Choum en Atar]

[27-10-1996, richting Atar]

De camping is dit keer een ommuurde ruimte die nog kleiner is dan die in Nouadhibou. De douche moet gevoed worden door het vullen van een ton op het dak.
De zanderige ruimte is door allerlei rommel, wat puppy's en een kaal schaap minder geschikt om je tent op te zetten. De tent daarom maar op het dak geplaatst en de vier hoeken van de binnentent verzwaard met stenen.