[18-4-1998]

Foto: gezicht op Palmyra.

Het is de bedoeling dat we vanaf onze wildkampeerplek buiten Aleppo cross country naar Palmyra gaan rijden. Na ongeveer anderhalf uur zijn we echter weer op ons uitgangspunt terug omdat alle routes uit Aleppo doodlopen op landbouwgronden met zachte vette klei. We gaan daarom toch maar via de snelweg: Aleppo-Hama-Homs-Palmyra. In Palmyra kijken we vanaf de citadel op de ruïnes van Palmyra. Morgen gaan we die echt bekijken. Vandaag kamperen we wild in de woestijn, zo'n 20 km buiten Palmyra.

[19-4-1998]

Onze tweede stop in Syrië is Palmyra, met beroemde historische bezienswaardigheden uit de 2e en 3e eeuw, die op heel veel Syrië-posters prijken. We komen ook weer een bekende tegen. De streek rond Palmyra was rond 200 een Romeinse kolonie. De Oosterse vorst Odenathus was een briljant leider, had het volledige vertrouwen van de Romeinen en Palmyra was een soort koninkrijk. De mensen van Palmyra waren zeer welgesteld, dankzij Palmyra’s gunstige ligging als oasestad op de handelsroute naar het Oosten.
De kentering kwam na de dood van Odenathus die vermoord werd. Zijn vrouw Zenobia nam namens hun te jonge zoon het roer over. Boze tongen beweren dat zij de hand heeft gehad in het vermoorden van Odenathus. Zenobia claimde dat ze afstamde van Cleopatra en was erg ambitieus. Zij verklaarde Palmyra onafhankelijk van het Romeinse Rijk. De Romeinse keizer, die niemand minder was dan onze eigen Marcus Aurelius uit het museum van Jaipur en van de Stoïcijne meditaties, kon dat natuurlijk niet over zijn kant laten gaan.
Vredelievende Aurelius moest dus wel op oorlogspad en nog wel tegen een vrouw. Zenobia, eigenwijs al ze was, ging niet in op de genereuze overgave voorstellen van Aurelius, maar koos voor het conflict. Eind van het liedje was dat Zenobia als Aurelius’ trofee als gevangene naar Rome werd afgevoerd. Dat Aurelius zijn handen vol aan haar heeft gehad mag blijken uit wat hij over haar zei:

“Degene die zeggen dat ik slechts een vrouw (!) overwonnen heb, weten niet wat voor vrouw ze was, noch hoe bliksemsnel haar beslissingen waren, hoe vasthoudend ze was in haar plannen en hoe resoluut tegenover haar soldaten”.

Geschiedenis spreekt zo toch meer aan dan op school!

Zie ook de informatie op Wikipedia De Engelse Wikipedia is zoals meestal uitgebreider.