[1-10-1998]

Vanuit Hobart gaan we naar het westen. We rijden met de bus naar Strahan. Prachtige rit, de westkust is veel ruiger dan het centrale en oostelijk deel. Vandaag is ons regen tot afnemende buien beloofd, maar het blijft de godganse dag hard regenen. In Queenstown hebben we een lange tussenstop onderweg naar Strahan (ruim 2,5 uur). Het regent al de tijd zo hard, dat we zelfs het kwartier lopen naar het museum overslaan. Gelukkig hebben we wel een goed boek bij ons. We trakteren onszelf nog op een leuk souvenir van Tasmanië: hele dunne plastic poncho’s die je zo klein op kan vouwen dat ze in je zak passen à ƒ3,50 per poncho.

[1-10-1998]

Bij Lake St Clair loop ik snel naar het meer, maak een foto van het grijze meer met laaghangende wolken, en ga weer snel naar de droge bus.

[2-10-1998]

Foto: vergezicht op Hell's Gate.

We gaan naar Strahan voor een boottocht door de Macquarie Harbour en de Gordon River. De Macquarie Haven is enorm groot en eigenlijk een brede uitloper van de rivier. Ongelofelijk maar waar, met deze tocht hebben we weer prachtig weer.
We varen naar Hell’s Gate, de ingang van de haven en maken een stop op Sarah Island. Net als Port Arthur een vroegere strafkolonie, maar dan voor de zware gevallen. Sarah Island heeft echt een tijd een onmenselijk, zeg maar gerust sadistisch, regime gehad. Ook hier langs de rivier weer een prachtige begroeiing met veel soorten die alleen op Tasmanië voorkomen.