[9-10-1997]

Foto: Uitzicht vanaf Lowry's Pass, met nog een flard van de kust.

De eerste dag Baz Bus bevalt wel: een minibusje haalt op diverse adressen in Kaapstad mensen op en als iedereen er is, stelt de chauffeur zich voor, en vertelt onderweg van alles over wat we tegenkomen. Bij een mooi punt met uitzicht over de baai, vraagt hij of we soms een fotostop willen. Dat ben je toch niet echt gewend met openbaar vervoer.

Wij laten ons afzetten in Hermanus. Dat ligt niet echt op de route, maar de chauffeur belt naar het overnachtingsadres met als resultaat dat de eigenaresse (Marilyn) ons met de auto oppikt in Botrivier.
Marilyn rijdt niet direct naar huis. Vinden we het leuk om een wijnmakerij te bekijken? Natuurlijk. Daarna rijdt ze nog een stukje om, om ons vanaf het uitzichtpunt (Rotary Way) Hermanus, de baai en de zee te laten zien. Over vervoer op maat gesproken. Hier kan Den Besten^* nog heel wat van opsteken. Overigens: de afstand van de busstop, Botrivier, naar Hermanus is toch nog altijd 40 km.

We blijven langer

De ´Zoete Inval´ is een echt Engels guesthouse, met ook een backpackers dorm. Wij hadden al vooraf gekozen voor de tweepersoonskamer, maar wel slechts voor één nacht terwijl twee de officiële minimumduur is. Omdat het een prima plek is en er veel te doen is (nog veel in bloei, voldoende te wandelen, walvissen) besluiten we langer te blijven. Omdat de Baz Bus niet op zaterdag uit Hermanus vertrekt, besluiten we drie nachten te blijven.

^* Noot:In 1997 de baas van NS. In 2000 is hij weggestuurd door de minister, al zal hij dit vertrek zelf wel anders gekwalificeerd hebben, iets als 'toe aan een nieuwe uitdaging'.

In Hermanus kijken we onze ogen uit. In deze tijd van het jaar is de baai vol met walvissen, en ze komen echt heel dicht bij de kust. We zien er niet één of twee, maar steeds wel 4 of 5 in groepjes, en meestal zien we dan ook nog meerdere groepjes tegelijk. Ze doen van alles wat ze horen te doen: we zien enorme koppen, vinnen en staarten. Ook zien we spuiten en zien we moeders met kalfjes. Heel indrukwekkend is, dat ze zo dicht bij zijn, dat je ook hun geluid (een zwaar laag geluid) kan horen. Ik wist helemaal niet dat dat kon. We blijven uren kijken, en behalve de walvissen, verbazen we ons ook over de planten en bloemen.
De planten hier (Fynbos) zijn heel bijzonder, zelfs zo bijzonder dat biologen er een apart plantenrijk (Capensis) van gemaakt hebben. Voor de liefhebbers: kenmerkend zijn: Protea’s, Erica’s (60 soorten), Composieten, Vlinderbloemigen, Brumea’s en Lelieachtigen.
Voor het echte voorjaar zijn we net te laat, maar er is nog ongelofelijk veel te zien wat ik nog nooit eerder heb gezien.

Doorgelopen naar Fernkloof Nature Reserve, maar het is te laat om daar nog aan een echte wandeling te beginnen.

De 'special offer'

's Middags zien we dat je 's avonds tussen 18.00 en 20.00 bij Satchmo's gegrilde vis met sla en frites kunt eten, waarbij de tweede persoon gratis is. Getwijfeld of we niet al te krenterig worden, maar we doen het toch. Het blijkt dat vrijwel alle klanten voor deze 'special offer' komen. De bonnen voor de gratis Irish coffee die we op de kamer vonden, durven we niet meer in te leveren. Dat gaat ons echt te ver.

Plannen voor morgen

Een aantal interessante bezienswaardigheden ligt nogal een flink eind van Hermanus af en openbaar vervoer is er in deze streek niet. De mensen van de Zoete Inval hebben geregeld dat ze ons morgen afzetten bij de pinguïnkolonie waarna we ook nog de Harold Porter National Botanical Garden kunnen bezoeken. Na afloop moeten we een zekere Buks bellen die ons dan voor een redelijk bedrag komt ophalen met een pickupje.