[12-11-1997]

Op de terugweg van Lesotho naar Sani Lodge gaan we via Mokhotlong (je zegt Mohotloo), de meest oostelijke handelsplaats van Lesotho. De supermarkt/warenhuis heeft werkelijk alles: zeeppoeder, houdbare melk, meel, chips, kleding, dekens, pannen, zadels (er zijn erg veel paarden in Lesotho, het is van oudsher een paardrijdend volk), kruiwagens en lijkkisten. Verder is het stadje heel Afrikaans: harde muziek, veel mensen op straat, die zo op het oog schijnbaar doelloos rondhangen.

[12-11-1997]

Overal, in de reisgids, in de lodge, in folders over de Drakensbergen, lezen we waarschuwingen voor als je gaat lopen. Het weer in de bergen kan bedrieglijk snel omslaan. Hoe snel dat gaat geloof je pas als je het gezien hebt. Om half 7 staan we op, de lucht is egaal grijs en het onweert. Tussen half 7 en half 8 valt er drie keer een stortbui, terwijl tussendoor de zon schijnt. Ik kan zo doorgaan tot half 7 vanavond, maar dat is waarschijnlijk niet interessant om te lezen. Maar ‘wisselvallig’ is een term die hier zeker op zijn plaats is. Als je met zonnig weer stopt voor de lunch, kan het alweer gieten van de regen als je uitgestapt bent en de autodeur dichtslaat, en dat is echt niet overdreven.

[12-11-1997]

Vandaag kunnen we tussen de mist en de wolken door wel iets zien op de Sani pass, mooi uitzicht.