[23-4-1999]

Foto: de truck bij het klooster-restaurant.

De volgende ochtend moeten we vroeg op bij het klooster, het ontbijt is om 6 uur, want om 7 uur moeten de zusters klaar zijn om te bidden. Bij de wegblokkade is nu één weghelft vrijgemaakt om verkeer te laten passeren. Eerst lijkt dat niet veel te helpen, omdat een bus van de andere kant hopeloos vastzit in de resten van de versperring. Maar sneller dan we verwachten komt die los en kunnen we door.

[23-4-1999]

Foto: altaar in Sanctuario del Señor de las Angustias, Otavalo.

Langzamerhand hebben we steeds meer het gevoel in het ‘echte’ Zuid Amerika te komen, met de mooie Indiaanse mensen. In Otavalo lopen heel veel mensen nog in traditionele dracht rond. Niet omdat de toeristen dat zo leuk vinden, maar omdat ze terecht trots zijn op hun traditie, cultuur en kleding.
Omdat we door de blokkade veel later in Otavalo zijn dan gepland, wordt ons uitstapje ingekort tot een halve dag. De tocht gaat langs een aantal dorpjes in de buurt van Otavalo waar bijzondere dingen gemaakt worden. We bezoeken een weverij, waar ze prachtige wandkleden maken, een muziekinstrumentenmakerij met een keur aan panfluiten en andere bamboefluiten. De zoon van de eigenaar laat ons alle instrumenten horen en heeft daar zelf het meeste plezier in. Leuk om de fluiten te horen, maar we kopen geen CD van hem. Verder bekijken we nog een spinnerij/weverij en een hoedenmakersatelier. Goede van de trip is, dat je echt kan zien hoe de dingen gemaakt worden, en dat je niet voortdurend gepusht wordt om dingen te kopen (al willen ze dat natuurlijk best).