[18-2-1999]

Foto: bebouwde heuvel onderweg naar Serra dos Órgãos.

Donderdag de 18e zijn we na zes dagen uit Rio, en daar zijn we dan wel aan toe. Uitgezwaaid door nog wat overblijvers van het vorige traject, vertrekken we nu met één truck met 19 mensen.
We hebben drie stellen, daarnaast acht vrouwen en vijf mannen. Over het geheel genomen lijkt de groep (waar we tien weken tot aan Quito mee reizen) wel redelijk. Net als in alle groepen hebben we ook hier een ‘voordringer’. Taak van ‘voordringer’ is altijd als eerste je bord (te) vol scheppen, en altijd zorgen dat je voor de tweede keer krijgt, ongeacht of de rest al voor de eerste keer gehad heeft. ‘Voordringer’ komt dit keer uit Canada, en vanmorgen heb ik hem weggestuurd bij de pappan toen hij voor de derde keer kwam, terwijl nog niet iedereen was geweest. ‘Voordringer’ loog dat hij alleen keek of er genoeg was, maar droop toch mooi af met een leeg bakje.
Naast ‘voordringer’ zal ook ‘nietsdoener’ zich ontpoppen. ‘Nietsdoener’ is nu nog niet echt duidelijk aanwezig, maar geloof me, ze komen er. Een 10-weekse groepsreis zonder ‘nietsdoener’ is bijna niet mogelijk. Taak van ‘nietsdoener’ binnen de groep is altijd afwezig zijn als er iets gedaan moet worden, en aanschuiven als alles klaar is. Wees ervan overtuigd dat wij de potentiële kandidaten al geselecteerd hebben.
‘Voordringer’ en ‘nietsdoener’ horen bij een groepsreis en zijn niet erg. Wel erg zijn ‘partygangers’ die teveel drinken en tot diep in de nacht luidruchtig zijn. We denken dat dit, ook door de leeftijdsvariatie, wel mee zal vallen.

De eerste dag rijden we een klein stukje naar het Serra dos Órgãos nationale park.

[18-2-1999]

Serra dos Órgãos nationale park dankt zijn naam aan de hoge (ong. 2000 m) vreemd gevormde rotspieken, die ze in Brazilië op orgelpijpen vinden lijken. Het park zelf bestaat uit mooi tropisch regenwoud, met veel prachtig gekleurde grote vlinders. Al gelijk bij de eerste kampeeravond doet het regenwoud zijn naam eer aan en worden we getracteerd op een uur lang durende zondvloed. Het grasveld is na de bui een moeras en door de kooktent, waar de kookploeg bij kaarslicht het eten maakt, stroomt een rivier. Van binnen zijn de slaaptenten na de bui gelukkig nog droog. Het zal niet de laatste bui zijn.

[19-2-1999]

Foto: Igreja Matriz, Teresapolis.

Vanuit Serra dos Órgãos gaan we vandaag richting Ouro Prêto. Dat gaan we morgen bezoeken, vandaag kamperen we wild ongeveer 40 km vóór Ouro Prêto.
We stoppen onderweg in Teresapolis, een vroeger hillresort met mooi uitzicht op de bergachtige omgeving. Het is een flink dorp met veel winkels, maar weinig bezienswaardigheden. De kerk is wel leuk met aandoenlijk knullige beeldengroepjes en mooie gebrandschilderde ramen.