[20-4-1999]

Van Popayan naar Pasto is het maar 200 kilometer, maar door de slingerende wegen en het continu stijgen en dalen doen we er behoorlijk lang over. Vooral het laatste stuk van de route is spectaculair: steile hellingen, gigantisch diepe dalen. Akkertjes op plekken die onbereikbaar of niet te bewerken lijken.
Volgens de Lonely Planet is de weg van Popayan naar Pasto een van de beruchtste in Columbia, vooral vanwege berovingen van bussen. We hebben echter absoluut geen onveilig gevoel.

[20-4-1999]

Onderweg stoppen we bij een vreemde gedenkplaats-kapel. Het is een bijzondere constructie waarvan je niet weet of het nu een betonnen skelet in aanbouw is of een erg lelijk uitgevallen overkapping.
De schrijn is gewijd aan de Virgen de Parraga met talloze danktegeltjes voor verleende gunsten. Er zijn ook talloze autokoplampen van verongelukte auto's.