[19-1-1999]

Foto: bord in Rio Grande met 'Los Malvinas son Argentinas' (de Falkland eilanden zijn Argentijns).

Vanaf Punta Arenas gaan we naar Isle Grande, het grote eiland van Vuurland. We passeren opnieuw de grens Chili en Argentinië, en zijn nu weer in Argentinië. De grensprocedures gaan snel, maar wel moeten we daartoe twee Chileense familieleden van een douanebeambte meenemen naar Ushuaia.

[19-1-1999]

Foto: weg door Vuurland. Vergeleken met 1990 is er veel aan de weg gemoderniseerd.

Vandaag verandert het landschap. Een erg groen landschap met veel stroompjes, natte gebieden en meren. In plaats van de schrale droge struikbegroeiing zien we nu bos en groen, groen gras. Na een lange rijdag eindigen we in Ushuaia, de meest zuidelijke plaats van de wereld en de Argentijnse tegenhanger van Punta Arenas. Verder zuidelijk kunnen we met de truck niet meer.

[19-1-1999]

Foto: haven van Ushuaia.

Ushuaia hebben we op onze vorige Argentinië reis ook aangedaan, maar na 8 à 9 jaar is de plaats bijna niet meer te herkennen. Toen hadden we moeite om ergens een lunchplek te vinden, nu wemelt het van de eettentjes. Als je koffie wilt kun je kiezen tussen espresso, gewone koffie, cappuccino enz. enz., en er staat een vitrine vol met taart. De prijzen zijn meegegroeid met de ontwikkeling van de stad. We zijn zo dom om zonder naar de prijs te vragen koffie met appelgebak te bestellen. En alhoewel de appeltaart en groot en lekker is, schrikken we toch behoorlijk als we (twee koffie + twee taart samen) meer dan f 30,00^* moeten betalen.

^* Noot: Let wel: dit is 1999, voordat de introductie van de euro de prijzen opdreef (al wordt dat tegen beter weten in ontkend door Den Haag.

[20-1-1999]

Vanuit Ushuaia bezoeken we het Nationale Park op Vuurland. Een prachtig park met veel bos, veel groen en overal watertjes. We zien er bevers die er van oorsprong niet thuishoren, maar het er uitstekend naar hun zin hebben. Voor het park zijn de bevers niet zo goed. Ze knagen bomen om, en veel sneller dan de bomen hier groeien. De bomen zijn hier bijna (80%) allemaal van dezelfde soort, en doen er honderden jaren over om in de extreme kou en wind tot hun volle grootte uit te groeien.

[21-1-1999]

Foto: veerboot in Bahia Azul.

Onze reis kan nu alleen maar naar het noorden gaan. In drie lange rijdagen rijden we door het kale droge Patagonië naar Puerto Madryn in Argentinië.
De eerste lange rijdag gaan we van Ushuaia naar Rio Gallegos, via Bahia Azul. We moeten daartoe tweemaal twee grensovergangen doen: eerst Argentinië-Chili en daarna Chili-Argentinië. We zijn pas om kwart over acht in Rio Gallegos en dan moeten er nog inkopen worden gedaan voor de volgende dag, zodat we pas om half tien op de kampeerplek zijn.
Wij hebben kookbeurt vandaag; omdat je bij de grenzen hier geen verse spullen mee mag nemen, kunnen we alles uit blik bereiden zodat we toch nog om half twaalf klaar zijn met het dagprogramma.