[20-5-2017]

Foto: zicht op Pamporovo.

Vanuit Teshel gaan we op pad voor een lange rit richting oosten via Perperikon en Tatul naar Krumovgrad. We stoppen even in Pamporovo omdat Lydia hier ooit met haar ouders op wintersport is geweest. Het is nog steeds een wintersportplaats en in dit seizoen uitgestorven.

[20-5-2017]

Foto: niet meer gebruikte trap in Perperikon.

Perperikon is een uit de rotsen uitgehouwen nederzetting die al dateert uit de 5e of 6e eeuw v.C. en daarmee een Thracische oorsprong heeft. De ruïne is spectaculair gelegen op een 470 meter hoge klif en je moet er een wandeling over een warm steil pad voor over hebben om de ruïnes te zien. Slechts een klein deel van de ruïnes is blootgelegd en als je boven staat, zie je overal in de omringende heuvels nog restanten van het complex liggen. Volgens archeologen ligt op deze plek de lang gezochte tempel van Dionysus. Volgens de overlevering zijn bij het heilige altaar twee voorspellingen gedaan. De eerste betrof de voorspelling dat Alexander de Grote (Alexander de Macedoniër) een machtig heerser zou worden en de tweede voorspelde dat Julius Caesar het Romeinse Rijk zou stichten.

[20-5-2017]

Foto: opgraving in Perperikon.

Om alles goed te kunnen vinden in Perperikon hebben wij een mooie kaart van het complex gekocht. De kaart helpt ons niet veel verder. Wat op de kaart staat is in het echt niet te zien en wat we in het echt zien, valt met geen mogelijkheid te koppelen aan wat op de kaart staat getekend. We verzinnen dus maar zelf een functie voor al de structuren die we op het enorme grote en indrukwekkende complex zien. In Bulgarije is het complex wereldberoemd en dat is goed te zien aan de vele bezoekers die zich bij elke steen op het complex in bevallige houdingen laten fotograferen.

[20-5-2017]

In Tatul zijn we pas om over vijven. De kassa is eigenlijk al gesloten, maar wil ons nog wel een kaartje verkopen en we hebben het veel kleinere complex voor onszelf. Ook Tatul is een Thracische ruïne, gelegen op de top van de heuvel. Bovenop is een grote steen waarin twee graftombes uitgehouwen zijn. Volgens de overlevering is een van de graftombes van Orpheus die mooi luit kon spelen, maar er niet in slaagde zijn Eurydice uit de onderwereld op te halen.

Onderweg naar Tatul hebben we een bordje naar een versteend woud gezien. Omdat dat wel erg leuk klinkt, rijden we er even heen, maar volgens de aanwijzingen blijkt dat we nog 3 km moeten lopen naar het versteende woud. Om half zeven ‘s avonds is dat een beetje te ver.
Een andere interessante wegwijzer wijst ons naar de tombe van Khas Baba en dat is maar 500 m lopen, dus te doen. Wie Khas Baba is en hoe zijn tombe eruitziet, zijn we niet te weten gekomen, want verdere bewegwijzering ontbreekt en in de wijde omgeving is niets te vinden dat op een tombe lijkt.

Om 8 uur arriveren we bij het hotel in Krumovgrad waar we om beurten een deel van het eten geserveerd krijgen. Het eten is heerlijk, maar veel te veel. Gelukkig zitten er een aandoenlijke poes en een jonge hond bij de tafel die allebei zeer tevreden zijn als we ze de restjes voeren. Vladimir voert de hond en ik de poes.

[21-5-2017]

Foto: omgeving van Gorna Kula.

In Krumovgrad regelt Vladimir dat we om 7 uur kunnen ontbijten. Vanwege de warmte willen we al vroeg op pad zijn, zodat we als het te heet wordt kunnen stoppen.
We kijken de hele dag in de buurt rond onder andere bij Gorna Kula en Studen Kladenets. We zijn nu in de Oost Rhodopen en de bergen hier zijn lager dan meer naar het westen. Het landschap is prachtig met glooiende hellingen, diepe valleien en vreemd gevormde rotsformaties, vaak van vulkanische oorsprong. Ook de Oost Rhodopen hebben een rijke flora en fauna en zijn beroemd om hun rijkdom en verscheidenheid aan roofvogels en gieren. Bij Dolna Kula is een plek waar speciaal voor de gieren kadavers van vee neergelegd worden.
We waren vroeg vertrokken vanwege de hitte, maar het is zwaar bewolkt weer en het waait en we hebben niet alleen een vestje, maar af en toe zelfs de jasjes nodig. Veel beter dan de brandende zon. Nadeel is wel dat we tot ‘s middags moeten wachten tot het voldoende opgewarmd is en de gieren en roofvogels genoeg thermiek hebben om te vliegen.

[21-5-2017]

Foto: steenpatrijs bij Gorna Kula.

Rond Krumovgrad hebben we weer een heerlijke dag en zien veel. In Gorna Kula tovert Vladimir een prachtige Aziatische steenpatrijs te voorschijn. Die vogels staan erom bekend dat ze doorgaans in een flits de weg oversteken en dan voordat je het door hebt weer de struiken in zijn gerend. Onze patrijs gedraagt zich uitermate vriendelijk. Hij staat op een mooie rotsrichel, prachtig in het licht, roept geregeld naar ons en blijft zeker een kwartier lang op de rotsrichel scharrelen zonder ook maar een keer uit zicht te verdwijnen. Zo zien we het graag.
Ook de uiterst schuwe zwarte ooievaar werkt mee. Hij staat duidelijk zichtbaar opgesteld in de rivier en geeft ons alle tijd om hem op ons gemak te bekijken. ‘s Middags zien we verschillende soorten gieren en prachtige roofvogels en op de steile rotsen zien we gierennest met een jong erin.

‘s Avonds gaan we opnieuw op pad, nu om de dwergooruil te zoeken in het park van Krumovgrad waar altijd meerdere paartjes zitten. Hoe Vladimir ook zijn best doet, geen één uil geeft antwoord. Maar Vladimir is niet voor een gat te vangen. We rijden terug naar het hotel, even buiten de stad en daar probeert hij het opnieuw en ja hoor, nu roepen de uiltjes terug. Met zijn flashlight kunnen we de uilen zien en zelfs (met flits, maar dat mag bij deze uilen) fotograferen. Vladimirs flashlight verdient hier ook vermelding. Hij wil al heel lang dit type flashlight hebben en heeft nu het goede op internet gevonden en besteld. Onderweg, in Devin, haalt hij het op en hij popelt om zijn nieuwe licht gebruiken. Het ziet eruit als een kleine zaklantaarn, maar kan in verschillende sterktes licht geven. Op de hoogste stand lijkt het eerder een schijnwerper dan een zaklantaarn.