[26-9-2013]

Na de hoogvlakte dalen we een flink stuk af naar Goshavank waar het kloostercomplex is. Ook hier zien we de massieve kerken met vier pilaren en veel wanden met gegraveerde teksten, die de geschiedenis van de kerk vertellen. Walskin wijst ons op de Islamitische ramen en nissen die bewust zijn aangebracht om te voorkomen dat de Arabieren de kerken zouden aanvallen en vernietigen. Bij de bouw is de kerk met speciale v-vormige stenen versterkt ter bescherming tegen aardbevingen. Het heeft geholpen, want de kerken stammen uit de 12e eeuw. De oprichter van de kerk, tevens geleerde, staatsman en onderwijzer, Mkhitar Gosh, heeft een fraai beeld in de kloostertuin gekregen.

[26-9-2013]

Na Goshavank en de heerlijke wandeling rijden we terug naar Dilijan. Daar zet Narek ons af, zodat we even lunch kunnen kopen en het centrale plein kunnen bekijken. We zien Narek maar heel even terug als hij zonder in te houden en zonder ons te zien, langs het pleintje rijdt waar wij zitten te eten. Na een poosje blijf ik beneden wachten en loopt Rik terug naar de plek waar we afgezet zijn in de hoop dat we Narek weer tegenkomen. Het blijkt dat hij op een ander, mooier plein staat te wachten dat wij nooit gezien hebben. Gedrieën gaan we nog even het historisch centrum bekijken. Dat bestaat uit een straatje met veel houten bewerkte balkonnetjes, een in dezelfde stijl gebouwd hotel en veel kunstenaarswinkeltjes met een houtbewerker, keramiek, textiel enz. Een aardig straatje, maar geen reden om daarvoor naar Dilijan te gaan. Narek vertelt nog dat ze in Dilijan een groot, nieuw universiteitscomplex bouwen dat internationale studenten moet trekken. De hijskranen staan er, maar verder is er nu nog niets.