[31-8-2006, Amboro Park]

Vandaag alweer hele mooie wandelingen met bloeiende orchideeën, bromelia’s en andere bloemen. Vandaag zien we meer vogels dan gisteren. De ‘suso’ een gaai, zien we ook echt goed.

De wandelingen met papa Pedro zijn echt reuze aangenaam. Hij vertelt veel, kent alles wat er onderweg te zien is, en zoekt routes uit die ook met hoogtevrees aangenaam zijn. Wel is het zo dat vlak hier iets anders geïnterpreteerd wordt dan bij ons. Plat is soms wel klimmen en dalen over hellingen van 30%.

De ornitholoog is inmiddels vertrokken, maar ’s middags brengt het jeepje twee nieuwe gasten: een Frans stel. Ook zij hebben wat moeite met het herkennen van de Spaanse dierennamen. De gids wijst ze sporen aan van een Anta. Met raadpleging van hun woordenboek komen ze uit op een eland. Dat vinden ze zelf ook wat onwaarschijnlijk. Wij kunnen ze inmiddels uitleggen dat het hier een tapir betroffen moet hebben.

[1-9-2006, Amboro Park]

Na het ontbijt stelt papa Pedro voor om met z’n vieren op pad te gaan. Dat vinden wij niet zo’n goed idee. De twee Fransen zijn halverwege de 20 en willen vast sneller, verder en steiler wandelen dan wij. De oplossing is simpel: wij gaan met Benita (en haar tweejarige dochtertje), papa Pedro gaat met de twee Fransen. De halve tocht, tot aan de mirador, lopen we hetzelfde. Daarna wordt het volgens papa Pedro ‘feo’ (lelijk) met veel klimmen en dalen. Wij gaan dan met Benita dezelfde weg terug, de twee Fransen gaan met papa Pedro de rondwandeling over het lelijke stuk doen.

De route is opnieuw prachtig, en vandaag zien we de meeste bloeiende orchideeën van alle dagen (ze weten natuurlijk dat het september is). Bovendien zien we hoog in de lucht twee enorme condors rondcirkelen.

Het laatste stuk lopen we met een kale hoge steile rots boven ons. Heel mooi, maar volgens Benita ook gevaarlijk, omdat er stenen van de wand kunnen vallen nu het zo hard waait. We horen ook ver weg een doffe klap, en dat is inderdaad een gevallen rotsblok.
Verder waarschuwt Benita voor een gevaarlijke slang die door de harde wind uit zijn schuilplaats vlucht, en je dan kan bijten. We komen de slang niet tegen.

Na de lunch brengt Carlos ons weer terug naar Santa Cruz. Voor morgen (taxi naar vliegveld) biedt hij zijn broer Herman aan als chauffeur. Dat lijkt ons een prima idee, we kennen nu vast wel de hele familie.
Op de terugweg vertelt Carlos dat we ook direct kunnen boeken, dat dat voordeliger is dan via een agent, en dat we dat vooral aan onze vrienden in Nederland moeten vertellen. Dat doen we graag. De Refugio ligt prachtig, de kamers zijn mooi, het eten is uitstekend, en de wandelingen zijn prachtig, en voldoen aan al de ingediende wensen.
En namens de Refugio mogen we jullie een uiterst lucratief aanbod^* doen: elke vijfde gast is volledig gratis! We zouden zeggen: grijp je kans!

^* Noot: we hebben niet gecheckt of het aanbod uit 2006 nog steeds geldt.