[9-9-2006]

Zaterdag vertrekken we voor een driedaagse excursie naar Torotoro Park. De weg is grotendeels onverhard, vol kuilen, keien, greppels en droge rivierbeddingen, en we klimmen en dalen door prachtig berglandschap. Overal om je heen zie je schaars begroeide bergen die laagje voor laagje opgebouwd zijn, waarbij de lagen in alle richtingen lijken te lopen. Soms zie je mooie ketens van bergen met een top, soms zie je kloven, en dan weer ketens achter elkaar.
In de dalletjes is steeds veel akkerbouw en de perzikbomen staan prachtig te bloeien.

[9-9-2006, Torotoro]

Om tegen 12 uur zijn we in Torotoro. In het park ligt het gelijknamige dorpje dat er vanaf een afstand redelijk groot en geordend uitziet. We logeren in het hostal ´Los Hermanos´ dat gerund wordt door een uitermate lief en zorgzaam bejaard echtpaar. Gezien de afgelegen plek hadden we ons een primitieve accommodatie voorgesteld. Maar nee, we hebben een kamer met eigen WC, douche en licht. In bed is het vanzelf gezellig, je rolt lekker tegen elkaar of je wilt of niet.

[9-9-2006, Torotoro]

Foto: gefossiliseerde voetafdruk van dinosaurus.

Naar Torotoro park ga je voor het fascinerende landschap met bergen, canyons, watervallen en grotten, en voor de historie. Her park lijkt op een 'prehistorische dierentuin' met sporen (en botten) van dinosauriërs, fossiele schildpadden en veel mariene fossielen. Die leefden hier lang geleden, toen dit gebied nog zee was, en de bergen nog lang niet bestonden.
Zo te zien is hier nog nauwelijks enige vorm van toerisme.

[9-9-2006, Torotoro]

Foto: voetafdruk van voor- en achterpoot van Brontosaurus.

Vandaag gaan we naar de canyon, die ‘El Vergel’ heet. Een indrukwekkende kloof van 100 meter hoog. Onderweg zien we op veel plaatsen sporen van verschillende soorten dinosaurussen. De grootste is van een brontosaurus (afdruk van 50 bij 35 cm) en je kan precies zien dat hij zijn achterpoot bijna overlappend over zijn voorpoot heen zette.
Naast de fossielen zien we vandaag ook nog een zeldzame en met uitsterven bedreigde papegaaiensoort, die hier nog wel voorkomt: de parabe de frente rojo, een middelgrote papegaai met een knalrood voorhoofd. We kunnen ze echt goed zien.

[9-9-2006, Torotoro]

Foto: muur en poort van het huismuseum.

Aan het eind van de dag gaan we nog naar een museum. Dit is geen gewoon museum. We worden na het aanbellen open gedaan en uitermate vriendelijk ontvangen door de eigenaar. Het gehele complex is opgetrokken uit natuursteen, fossielen e.d. De man laat zien hoe het hele pand uitsluitend van natuurlijke dingen is gemaakt. Hij heeft alles zelf gemaakt, en verzamelt inmiddels 20 jaar. Het is er prachtig, met massa’s fossielen, waaronder brachyopoden, ammonietachtige dingen en zeeslakken. Van hem horen we ook dat ze Torotoro meer allure willen geven (chique hotels, meer musea, ontspanningsruimtes, sporthallen, zwembaden). Probleem is dat de autoriteiten mee moeten werken, want er is een subsidie van 8 miljoen dollar nodig. Wij zijn wel tevreden dat we er nu zijn. Als de toeristen met bussenvol aankomen, verliest het park toch een groot deel van zijn charme.