Als op een kaart icoontjes voorkomen, kun je meestal daarop klikken om enig houvast te krijgen over die plek op de kaart.

Soms bevat die informatie dan ook een link naar de betreffende webpagina.

[9-5-1997]

Foto: Chobe rivier bij Kasane, net vóór zonsondergang.

Vanaf de Victoria-watervallen rijden we naar Botswana. De grens gaat snel, wel moeten we dit keer bij een 'gezondheidscontrole' allemaal onze voeten op een natte mat vegen en Bertus moet met zijn wielen door een bak water (met ontsmettingsmiddel schijnt).

Bij de Barclays bank in Kasane stoppen we, dit keer hebben we pula's nodig om te betalen. 'Pula' betekent 'regen' en regen betekent in het grotendeels droge Botswana 'welvaart'; één pula is ongeveer vijftig cent.
Er is, denken we, één echtpaar aan de beurt voor onze groep. Naast het echtpaar staat zoals bij elke bank in Afrika een bewaker. We denken dat we redelijk snel klaar zullen zijn. Fout gedacht. Het echtpaar blijft maar bezig en blijkt helemaal geen echtpaar te zijn. Als de man eindelijk klaar is, is de vrouw aan de beurt. De bewaker is ook niet echt, ook hij blijkt gewoon een klant te zijn, met een officieel uniform aan. Na vijfendertig minuten is de eerste van onze groep aan de beurt en na een kleine twee uur heeft iedereen zijn pula's bemachtigd.
Extra leuk is nog dat de bank vol hangt met posters in de trant van 'Elke dwaas kan slechte service verlenen, in feite doen veel dwazen dat.' 'Het kost maanden om een klant te winnen en een paar minuten om er één te verliezen.'
Volgens Rik is de service, ondanks de klantgerichtheidsposter, zo langzaam, omdat het bankpersoneel met hun rug naar de posters toe zit.

[10-5-1997]

Foto: impala's.

We blijven twee dagen in het Chobe-park. In het Chobe-park zijn zoveel olifanten (70.000 - 80.000) dat men een poosje overwogen heeft om een aantal af te schieten. Wij zien erg veel in het park, maar relatief weinig olifanten.
Absolute toppers zijn de cheeta en de leeuwen die we zien. De cheeta zien we tegen het vallen van de avond. Hij zit gespannen te loeren en wij zien waarop. Een eindje bij hem vandaan passeren impala's (antilopen). De impala's stoppen wel af en toe om te kijken en ruiken of er ergens gevaar dreigt, maar lopen dan weer door en gaan staan grazen. De cheeta volgt ondertussen elke beweging. Heel spannend om te observeren. Uiteindelijk zijn alle impala's langs de cheeta. De cheeta heeft nog steeds geen actie ondernomen. Kennelijk zijn de impala's te ver weg of heeft de cheeta geen honger. Als we, als het bijna te donker is om nog iets te zien, wegrijden heeft de cheeta geen aandacht meer voor de impala's. Eigenlijk ben ik wel blij dat de cheeta niets gedaan heeft, ik was toch meer voor de impala's.

[11-5-1997, Chobe Park]

De leeuwen zien we de tweede dag in het park. We zien eerst één leeuwin, maar er zit een hele grote groep. Twee leeuwinnen met welpjes die echt hetzelfde spelen als jonge katjes, één grote indrukwekkende leeuw en één nog wat jonger mannetje. Ze blijven steeds ongeveer op dezelfde plaats. Op zeker moment begint de grote leeuw te brullen tegen een andere groep leeuwen die aan de andere kant van ons zit. Hij krijgt onmiddellijk antwoord en een poos lang brult alles wat leeuw heet en kan brullen op volle sterkte. Van dat spektakel krijg je werkelijk kippenvel, dat vergeet je echt nooit meer, zo'n enorm indrukwekkend gebrul overal om je heen.
Later zien we ook de andere groep. Deze groep heeft ook welpen, die iets groter zijn, nog steeds speels, maar al aardig eigenwijs. Heel erg leuk.