[6-7-8 mei 1997, Victoria Falls]

Vanaf Bulawayo gaan we naar Victoria watervallen waar we drie dagen blijven. Alles om de watervallen heen is erg toeristisch. Het dorpje bestaat uit boekingskantoortjes, souvenirwinkels, kledingzaken en restaurants. Verder word je geacht hier voor extreem veel geld levensgevaarlijke dingen te doen: bungy-jumping (110 meter, vijf minuten 95 US dollar), raften over de stroomversnellingen en riverboarding (liggend op een plankje de stroomversnellingen af).

[6-7-8 mei 1997, Victoria Falls]

De watervallen zelf zijn erg mooi, geweldig breed en gigantische hoeveelheden water. Er is zoveel nevel dat je als je ze bekijkt door een enorme stortbui loopt (we zijn na het bezoek aan de watervallen volledig doorweekt). Behalve het bewonderen van de watervallen bestaat ons programma uit: kijken naar het bungy-jumpen, een nachtsafari, wandelen langs de rivier in een park met wild en dat soort activiteiten met een laag 'adventure' gehalte.

[6-7-8 mei 1997, Victoria Falls]

Foto: Zambezi rivier.

Bij de Victoria-watervallen moeten we een rondzendbrief posten. Op het postkantoor zijn ze erg vriendelijk, maar uitermate traag. Na een wachttijd van een half uur zijn we eindelijk aan de beurt. Als ik de postzegels heb, vraag ik of de loketbeambte de brief met postzegels af wil stempelen (grotere kans dat postzegels op de brief blijven zitten en de brief aan komt). Na enig aandringen wil hij dat wel, ik moet wel even wachten. Hij stapt uit zijn loketje en daarna gebeurt er vijf tot tien minuten helemaal niets. Dan komt hij terug, met een wit papiertje waarop twee stempels staan afgedrukt en vergezeld van een collega. Ze willen graag weten welke van de stempels ik het mooiste vind voor op de brief. Het kost in Afrika misschien wat tijd, maar vriendelijk zijn ze wel. Ik maak mijn keuze (een grote met een plaatje van de watervallen) en de collega gaat met de post en het papier met stempels naar achteren om deze ingewikkelde opdracht uit te voeren.