[14-1-1997]

Foto: rotonde met standbeeld in Ebolowa.

Vandaag zijn we na een lange pauze weer op pad gegaan. Vanaf Yaoundé zijn we naar het zuiden, richting grens met Gabon gereden. De eerste honderd kilometer tot Ebolowa is asfalt, daarna wordt de weg weer onverhard. Het landschap is erg mooi, we rijden steeds door het vochtige tropische regenwoud. Het is wel secundair bos, dat wil zeggen dat er gekapt is en dat de oorspronkelijke soorten niet terug gekomen zijn, maar vervangen door andere soorten als bamboe, palmen en banaan. We steken veel riviertjes over, een deel van het landschap is ook moerassig. De bruggetjes zijn erg gammel en bij een brede rivier moeten we voor de zekerheid uit de truck, je voelt de brug doorzakken onder Bertus' gewicht.

[14-1-1997]

Foto: kerkje waar we overnachten.

We overnachten vlak voor de pont waarmee we over moeten, bij de kerk in een dorpje. Het kerkje van hout en steen met boomstam­men als bankjes, is uitermate simpel. De bel van de kerk ook: tussen twee palen met een dwarsbalk hangt aan een touw een velg van een wiel.

[15-1-1997]

Vandaag arriveren we om kwart over acht bij de pont die dan nog niet vaart. De af- en oprit van de pont zijn erg steil en de verbinding tussen oever en pont ligt te diep. Er staan al auto's te wachten, maar als de pont gaat beginnen wordt Bertus naar voren geroepen.
Bertus moet het oprijstuk wat hoger op de kade trekken, helaas is Bertus niet sterk genoeg. De pont gaat eerst leeg naar de overkant om daar een grotere vrachtauto op te halen. Die kan wel het oprijstuk hoger op de kade trekken waardoor de loopplank minder steil komt te liggen.
Bertus moet nu gewoon op zijn beurt wachten, maar we vermaken ons wel met kijken. Personenauto's raken vrijwel allemaal de drempel in de oprijstrook en een hele grote vrachtwa­gen rijdt verbazend hard de pont op, waarbij zijn voorbumper dubbelklapt en er ventilator- en radiatorkleppen afbreken. Als wij om half elf aan de overkant zijn staat de grote vrachtauto met lekke radiator daar nog steeds.