[17 en 18 mei 1998]

Foto: pilaarachtige rotsen in Meteora.

Vanuit Istanbul rijden we Turkije uit en Griekenland in. De grens is saai: we zijn er zo op vertoon van paspoort door, geen stempel en geen vragen.
Zondag 17 mei: Istanbul-Muratli-Tekirdag-Alexandrupolis-Xanthi-Kavala.
Maandag 18 mei: Kavala-Thessaloniki-Larissa-Trikala-Meteora.

[19-5-1998]

We maken een stop in Meteora, waar veel Byzantijnse kloosters zijn in een bijzonder landschap. In Meteora staan een soort hoge vrijwel verticale pilaren in het landschap. Het zijn overgebleven bulten sedimentgesteente die bewaard gebleven zijn, terwijl de rest eromheen weg geërodeerd is. Bovenop die bulten zijn de kloosters gebouwd. De kloosters zijn gedeeltelijk nog in gebruik, en dat is de reden dat je verzocht wordt om ze ‘degelijk’ gekleed te bezoeken. ‘Degelijk’ is dit keer geen hoofddoek, maar lange mouwen en een rok. Een lange broek is niet toegestaan. Bij de ingang verschaffen ze rokken die over de broek mogen, en dan voldoe je aan de eisen van de degelijkheid. Mijn geleende rok is zo wijd dat ik hem vast moet houden om te voorkomen dat ik hem verlies. Na een poosje vind ik een simpele, zij het niet charmante oplossing. Ik doe de rok van achteren over mijn volle dagrugzakje. Weliswaar kan ik nu nog zwanger worden van een vijfling zonder dat de rok gaat knellen, maar nu blijft hij hangen. Waarom ik er zo meer gepast gekleed uitzie, is me niet helemaal duidelijk geworden.
De kloosters zelf zijn prachtig. De kerk bestaande uit een voorportaal en de eigenlijke vierkante (geen kruisvorm) kerk is van onder tot boven beschilderd met prachtige fresco’s van bijbelse taferelen. De koepel van de kerk is gevuld met een enorme schildering van Jezus. Je staat echt met open mond te kijken, zo mooi is het.

[19-5-1998]

Vanaf Igoumenista in Griekenland steken we met de nachtboot over naar Brindisi in Italië. We hebben geen hut, maar het is zo rustig aan boord dat er in de zitruimte en lounge meer dan voldoende plek is om te slapen. We leggen uiteindelijk ons slaapmatje gewoon op de grond tussen de banken en slapen prima.