[15-10-1997]

Ook ‘s nachts blijft het regenen, en onze game drive die we voor de laatste dag gepland hadden kan niet doorgaan. Door alle regen is de weg te slecht en het hek van het park gesloten.
Wel maken we een uitstapje naar Nieu-Bethesda. Het is een afgelegen, lief, slaperig dorpje op het platteland, beroemd om zijn Owl-House. In het Owl-House heeft Helen Martins gewoond, en ze heeft ongelofelijk veel beelden gemaakt, met als favoriete dieren uilen en kamelen. Helen Martins leefde tamelijk geïsoleerd en heeft geen erg gelukkig leven gehad. Ze heeft uiteindelijk zelfmoord gepleegd (maar was toen al 78) door caustic soda te drinken. Klinkt niet echt aangenaam.

Het Owl-House maakt wel indruk op ons, het is veel meer dan een museum. Het lijkt wel of je in de beelden en in het huis nog de vrouw die ze gemaakt heeft, en die er geleefd heeft, kan voelen. Een bijzonder vreemde sfeer, overal cementen beelden, vaak gebaseerd op bijbelse taferelen, ook Boeddha's, verwijzingen naar de Rabayat van Omer Khayamm, en veel gebruik van gekleurde flessen. Helaas begint het weer te regenen, zodat we al snel naar binnen moeten. Binnen is het ook bijzonder vreemd: overal spiegels, lampjes, kaarsen; veel bedden, muren en plafonds in allerlei kleuren en afgewerkt met glasgruis. Aan de muren religieuze prentjes en wat naaktfoto's, een aantal keren de Mona Lisa.

[15-10-1997]

Foto: onderweg van New Bethesda naar Graaff-Reinet.

Na ons bezoek aan Nieu-Bethesda gaan we terug naar Graaff-Reinet. Het regent nog steeds, en aangezien het ook helemaal niet warm is in de woestijn nemen we warme chocolademelk. ‘s Middags reserveren we voor museumbezoek. Graaff-Reinet heeft meer dan genoeg musea.

‘s Avonds gaan we erg vroeg naar bed, want we willen (met de Intercape bus) terug naar Oudtshoorn, en die vertrekt om 3 uur in de morgen (belachelijke tijd toch). Het reserveren van de bus lukt niet, want de telefoon wordt eindeloos doorverbonden zonder resultaat en het uiteindelijk opgegeven agentschap in Graaff-Reinet blijkt al maanden gesloten. Er zit dus niets anders op dan vannacht maar op de bonnefooi naar de bushalte te gaan. De mensen van het hotel staan er op ons midden in de nacht naar de bushalte bij een benzinestation te brengen. Wij zijn te vroeg en de bus is te laat, zodat we ongeveer 5 kwartier op het tankstation zitten. Je moet er wat voor over hebben om Zuid Afrika te zien.