[16-10-1997]

Foto: tijdens de fietstocht bij Oudtshoorn.

Om 2.15 worden we weggebracht door Sonja van het hotel in Graaff-Reinet naar de bushalte. Ook zij bezweert ons vooral te bellen als er iets mis gaat met de bus. De mensen zijn steeds vriendelijk en menen het ook nog.
Vóór de BP-pomp staat ruim een half uur een grote rechthoekige trailer-bus met kleine raampjes. Volgens een passant was het een bus die rural people vervoerde naar boeren met seizoenswerk. Pas tegen half vier verschijnt de bus van drie uur en om zeven uur zijn we weer in Oudtshoorn.

Fietsen vanaf de Swartbergpas

Om 8.30 gaan we met een minibusje met fietsentrailer naar de Swartbergpas. Wegens wegwerkzaamheden mag de laatste 10 km niet gereden worden. Dat is een steil gedeelte, dus we vinden het niet zo erg dat we dat niet met de fiets naar beneden hoeven te doen. Na diverse waarschuwingen (adders, overstekende schildpadden, niet naast elkaar op de smalle weg, bellen als er wat is), kunnen we op weg. Eerst 10 km naar de Cango Caves, daarna 30 km naar Oudtshoorn. Een mooie omgeving, groene valleien, licht bewolkt, stevig windje. Vanochtend hebben we al besloten een aantal attracties over te slaan, bijvoorbeeld het aaien van een cheetah en rijden op een struisvogel.
De fietstocht zelf is schitterend, we rijden door een prachtig landschap. Je ervaart het landschap zo op de fiets veel directer dan vanuit de auto of een busje. We picknicken op een plekje aan een zijweg, en genieten van de rust en de ruimte om ons heen. Heel leuk dagje uit zo.

[16-10-1997]

Onze eerste stop tijdens de fietstocht is bij de Cango Caves. Werkelijk prachtige grotten, maar volledig verpest door het toerisme. Met een groep van zo’n 85 man worden we door de grot geleid.
De gids wil ons laten zien hoe donker het is als al het licht uit is. Vooraf krijgen we waarschuwingen wat we moeten doen en laten in het donker. De laatste waarschuwing betreft de dames. Hebben ze wel gecontroleerd of de juiste partner naast hun staat? We komen natuurlijk niet meer bij van het lachen!
Ook de regenboogkamer is vermeldenswaard. Hij heet zo omdat het gesteente daar allerlei verschillende kleuren heeft. Dankzij rode, gele en blauwe spots op de rotsen zijn de natuurlijke kleuren absoluut niet meer te zien. Maar toegegeven, iedereen ziet de kleuren zo wel. Onze excursie duurt een uur, en een uur lang voelen we ons Toeristen met een hoofdletter ‘T’. Maar eerlijk is eerlijk: de grotten zijn werkelijk heel prachtig, en het is een gigantisch groot gangenstelsel.

Volgens de website is het tegenwoordig zo druk dat je vooraf moet boeken.

[16-10-1997]

Het tweede excursiepunt tijdens de fietstocht is een struisvogelboerderij waar je ook struisvogel kan rijden. Ook dat lijkt ons erg toeristisch en bovendien lijken struisvogels geen echte rijdieren, dus dat slaan we over. Ook het derde hoogtepunt ‘Cheetahland’, een soort dierentuin, bezoeken we niet. Je wordt voor veel geld in drie kwartier door de tuin gejaagd, en voor f 11,50 extra mag je de cheetah aaien. Ik wacht wel tot ik een gewone poes zie.