[7-2-1999]

Foto: onderweg naar Grahul Azul.

Vanaf Iguaçu gaan we in twee erg lange rijdagen naar Parati. Zondag de 7e komen we via Cascavel en Guarapuava tot Grahul Azul. Het is lastig om een kampeerplek te vinden, zodat we uiteindelijk om kwart voor negen 's avonds maar langs de snelweg stoppen vlakbij een benzinestation en wegrestaurant.

[8-2-1999]

Vandaag weer een lange rijdag met een route die redelijk dicht langs de kust loopt, onder Sao Paolo langs, via Itanhaem en Sao Sebastiao naar Parati. Sterk heuvelachtig, dicht beboste heuvels, veel bananenbomen. De hutjes en de plekken waar die staan doen vaak aan Afrika denken, maar dan wel mèt schotelantennes.

[8-2-1999]

Het weer is ondertussen gerust tropisch te noemen. Temperaturen van 30°- 35°, een heel hoge luchtvochtigheid en in zijn geheel dus niet aangenaam. Vrijwel elke dag dreigt de regen hier. De lucht wordt één of meermalen per dag angstig zwart. Even later vallen de eerste grote druppels en daarna breekt de zondvloed los. Regenen doet het hier gedurende het hele jaar, alhoewel het van januari tot maart wel iets meer is dan gemiddeld. Een echte droge tijd kent dit deel van Brazilië en de Amazone niet. De regen is minder erg dan het lijkt. Eerstens is het altijd warm, zorgen de wolken voor wat schaduw en de regen verkoelt wat. Daarnaast stopt het ook altijd weer, en regent het niet dagenlang aanéén. Regen is alleen lastig met tenten opzetten en afbreken. In Asuncion hebben we allebei een goedkope poncho gekocht (de heel goedkope van Tasmanië zijn versleten). Die sjouwen we nu altijd mee.

[9-2-1999]

Parati is een prachtig stadje met een oud centrum, dat bestaat uit mooie oude huisjes in koloniale stijl met straten die geplaveid zijn met grote onregelmatige keien. De huisjes zijn op zich vrij eenvoudig van bouw met van binnen veel oud houtwerk. Van buiten vallen vooral de helder gekleurde kozijnen en deuren tegen de licht geschilderde muren op. Juist omdat hele straten volstaan met alleen dit soort huisjes is het geheel zo schilderachtig. Eén van de kerken is van binnen ook zo mooi. Alles is versierd in heldere kleuren, zelfs het altaar. Alles is diepblauw gecombineerd met heldergeel. Een poppenbeeldje van een heilige is gekleed in een prachtig blauw poppencape’je waarop kleine goudkleurige blaadjes zijn genaaid. De omslag van de cape is afgezet met wit kant en over de cape draagt de heilige pop een goudkleurige sjerp. Echt zo mooi gemaakt, en een heel andere kerk dan we ooit gezien hebben. Niet alleen het dorp en de kerk zijn erg aardig, maar de mensen ook. Een laatste rustpunt voor we ons in Rio storten.

[10-2-1999]

Vandaag een tocht met de 'Turbo I' over de baai. De naam is wel 'Turbo', maar het is echt een omgebouwde zeilboot met een overkapping.

[10-2-1999]

Een kenmerk van deelnemers aan overland-truckreizen is de grote behoefte aan slaap, waarschijnlijk door een verstoord dag-nacht-ritme.